W British Medical Journal w 1999 (319; 1618) ukazał się satyryczny
artykuł pt. "Seven alternatives to evidence based medicine." (polskie
tłumaczenie - MP 5/2000).
Pozwolę sobie na podstawie artykułu przedstawić różne odmiany medycyny:
1. Eminence based medicine - przedstawicielem jest stary ordynator w
powiatowym szpitalu, który wierzy tylko w swoje doświadczenie (autorzy
zdefiniowali je jako "wieloletnie powtarzanie tych samych błędów z coraz
większym przekonaniem").
2. Vehemence based medicine - przedstawicielem jest zarozumialec, który
wszystko wie najlepiej i wątpiących w to z krzykiem miesza z błotem.
Ciekawie wygląda dyskusja kilku adeptów tak rozumianej medycyny.
3. Eloquence based medicine - przedstawicielem jest elegancki i
czarujący pan doktor, jakby żywcem wyjęty z filmu. Elokwencja zastępuje
w tym wypadku niewiedzę.
4. Providence based medicine - przedstawicielem jest osobnik, który
zdaje się tylko na wyroki opatrzności (w kościele wierny modli się:
"Panie Boże, dlaczego nigdy nic nie wygrałem w Lotto?". Nagle słyszy
głos: "Daj mi wreszcie szansę i zagraj!" - identycznie jest w tak
rozumianej medycynie).
5. Diffidence based medicine - przedstawicielem jest lekarz, który stale
odkłada podjęcie każdej decyzji (a nuż problem sam się rozwiąże).
Niestety czasami kończy się to nieprzyjemnie dla pacjenta.
6. Nervousness based medicine - przedstawicielem jest delikwent, który
na wszelki wypadek zarządza cały panel badań i sposobów leczenia. Taka
asekuracja ma zamaskować niewiedzę.
7. Confidence based medicine - przedstawicielem jest chirurg, który
zawsze wierzy, że wszystko mu się uda. Potem podczas rozprawy o błąd się
nie może nadziwić, że wykonana przezeń operacja znalazła się akurat
wśród tych 99% nieudanych.
--
Politycznie niepoprawny Artur Drzewiecki

Jeśli chcesz wysłać mi list, usuń słowa "bez." i "spamu." z mego adresu w nagłówku.