Badz czlowiekiem

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2002-07-03 09:53:56

Temat: Badz czlowiekiem
Od: m...@w...fr (Magdalena Nawrocka) szukaj wiadomości tego autora

BĄDŹ CZŁOWIEKIEM

"Czymże jest człowiek i czego mu trzeba?
Trzeba mu świata duszy, trzeba w górę
Wznieść go nad życie gorzkie i ponure,
Trzeba mu światła nad oczyma, nieba!
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer; "Nowina"

Ludzie są tak rożni. Różnice są wszelakie, a jeszcze do tego,
jak zauważa Mikołaj Gogol: "Każdy chciałby być kimś innym niż
jest." "Ludzie są jak rzeka: woda jest we wszystkich jednakowa,
ale rzeka bywa płytka, bystra, szeroka, spokojna, czysta, mętna,
ciepła. Tak samo jest z ludźmi" - Lew Tołstoj. A Voltaire
zakrzyknie: "Ludzie, ludzie niepojęci! W jaki sposób można
jednoczyć tyle podłości i wielkości, tyle cnot i zbrodni." Tak jak
w ubiegłych epokach szukano dowodu istnienia Boga, my dziś musimy
szukać dowodów istnienia człowieka" - Kazimierz Brandys. "Człowiek
zbudowany jest z przeciwności, w tym cale jego dramatyczne
bogactwo i urok" -Alu Kurek. A jeszcze się mówi, że największym
złem, na które cierpi świat, jest nie siła złych, lecz słabość
dobrych. Jednych i drugich po równo. Nic więc dziwnego, że William
Faulkner sarkastycznie dorzuci: "Na złych ludziach można polegać.
Ci przynajmniej się nie zmieniają."Magdalena Nawrocka
Magdalena Nawrocka

Ilu autorów, tyle koncepcji na człowieczeństwo. Jakże by
inaczej, gdy już człowiek definiujący drugiego, rożni się od niego
w najprzeróżniejszych aspektach. Wszyscy jednak myśliciele są, co
do jednego zgodni, co pięknie ujął Stefan Wyszyński: "nie
wystarczy urodzić się człowiekiem, trzeba jeszcze być
człowiekiem." Nie ma uniwersalnej recepty na życie - nie może być
podręcznika z przepisami "jak się rozwijać?". Każdy musi być
autorem najważniejszych momentów swego rozwoju, kolejnych wyborów
dotyczących sposobu życia, postępowania wobec świata i samego
siebie.

Jak to dobrze, ze ludzie są różni. Mogą przyciągać się i
odpychać, kochać i gryźć koty, rywalizować, być sobie potrzebnymi
nawzajem. Co tłumaczy te różnice? Swoisty dla każdego układ genów,
różnice w wychowaniu i w doświadczeniach życia. Co dziwniejsze,
nie wytłumaczalne jest jeszcze nawet przez naukę zjawisko, że
bliźniaki jednojajowe, które mają przecież identyczne geny, mimo
spektakularnych podobieństw i bardzo silnej telepatii zachowują
mimo wszystko odmienną osobowość.

Zgadzam się z Janem Szczepanskim, który twierdzi: "my w ogóle
nie mamy prawa wymagać czegokolwiek kategorycznie od ludzi (...),
nie każdy potrafi znieść to samo. Trzeba umiec wlasciwe ocenic
drugiego. Nie zadac od niego zbyt wele, ale i tez go nie
dyskwalifikowac. Dąć mu szanse.

Doceniać drugiego i umieć docenić siebie. Ilekroć dysponujemy
wartościami, kwalifikacjami, których nawet w sobie nie
podejrzewamy lub które lekceważymy. Żadne, chociażby najmądrzejsze
koncepcje rozwoju osobowości nie zastąpią własnej wersji
osobistego rozwoju, własnych poszukiwań metodą prób i błędów, albo
też do zwracania się do własnych mistrzów lub przewodników.

A napęd indywidualności? "Jedni podobni do lokomotywy parowej
- indywidualiści, drudzy do elektrycznej, która się zaopatruje w
centralió. - Karol Irzykowski. Jedni i drudzy jadą własną drogą. I
tak jest prawdziwie po człowieczemu.

Magdalena Nawrocka
www.geocities.com/magdanawrocka

--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.sci.psychologia