Nie palą się do zadośćuczynienia

Sprawę ośrodka w Zabrzu trzeba wyjaśnić do końca. Wbrew temu co twierdzi Dominika
Wielowieyska w swoim komentarzu katownia w Zabrzu, to nie jest "przeszłość". Trauma
związana z tymi doświadczeniami będzie towarzyszyła wychowankom ośrodka przez lata, a
kościół i państwo nie garną się do tego, aby pomóc im ją przezwyciężyć.

Ofiary Agnieszki F. nie otrzymały od zakonu boromeuszek żadnej pomocy, ani
zadośćuczynienia. Zamiast tego zakon zatrudnił najdroższych prawników w okolicy,
dzięki czemu Agnieszka F. została skazana na dwa lata więzienia, ale z powodu "złego
stanu zdrowia" nigdy tam nie trafiła.

Barbara Groń przełożona zakonu zamiast prośby o wybaczenie ze strony ofiar wyraziła w
czasie procesu ubolewanie z powodu "potwornie zniekształconych faktów, związanych ze
sprawą molestowania seksualnego wśród wychowanków Specjalnego Ośrodka Wychowawczego w
Zabrzu".

Światopogląd "bicia" w katolickich mediach

Próbowałem sprawdzić co do powiedzenia w sprawie ośrodka mają media katolickie w
Polsce: Rzeczpospolita, Gość Niedzielny, portal Fronda, Katolicka Agencja
Informacyjna. Otóż dziennikarze katoliccy nie mają do powiedzenia w sprawie ośrodka w
Zabrzu nic, ponieważ nie opublikowali żadnej informacji na ten temat w swoich
portalach.

Arcypobożny Tomasz Terlikowski w "Rzeczpospolitej" pisze o klockach lego i złych
feministkach. To wręcz wspaniałe rozwiązanie problemu przemocy seksualnej wobec
dzieci: po prostu jej nie dostrzegać. Dokładnie to samo rozwiązanie stosowano przez
40 lat w Zabrzu.

Kościół katolicki w Polsce stosuje taką strategię. Episkopat nigdy nie potępił wprost
przemocy w rodzinie, przemocy fizycznej i seksualnej wobec kobiet, ani też przemocy
wobec dzieci. Biskupi zamiast tego głośno protestują przeciwko jakimkolwiek
regulacjom prawnym, które mogłyby zmniejszyć skalę przemocy domowej.

W 2010 roku Episkopat blokował uchwalenie zakazu bicia dzieci tłumacząc, że rodzice
mają prawo wychowywać dzieci za pomocą kar cielesnych, jeśli taki jest ich
światopogląd.

Obecnie zaś wiceminister sprawiedliwości Michał Królikowski oraz Episkopat Polski
protestują przeciwko Konwencji o przeciwdziałaniu przemocy wobec kobiet, ponieważ
"zniszczy ona tradycyjną polską rodzinę" (czyżby przemoc była głównym spoiwem w
tradycyjnych rodzinach?) oraz spowoduje "promocję homoseksualizmu i
transseksualizmu". Każdy argument jest dobry, by solidaryzować się z silniejszym
przeciwko słabszym.

Memento Santurraran

Historia z Zabrza przypomina mi historię frankistowskiego więzienia dla kobiet i
dzieci w hiszpańskim Santurraran. Więzienie to zostało stworzone dla kobiet
związanych z działaczami związkowym i politycznymi lewicy. Placówka była prowadzona i
nadzorowana przez zakonnice z zakonu miłosiernych.

Dyrektorka więzienia w ciągu 7 lat jego istnienia wykazała się niewyobrażalnym
okrucieństwem. Na porządku dziennym były tortury, jedzenie przeznaczone dla
osadzonych było zabierane przez zakonnice, a osadzone cierpiały głód, matkom
odbierano dzieci i przekazywano je do adopcji rodzinom wojskowym.

W tym miejscu w ciągu kilku lat zginęło 107 kobiet i 48 dzieci. Historia więzienia w
Santurraran była przez dziesiątki lat zapomniana. Po zamknięciu więzienia budynek
został przejęty przez kościół katolicki, a w latach 80. wyburzony. Dopiero w
ostatnich latach pozwolono więźniarkom na opowiedzenie swojego dramatu. Jednak dziś
jest za późno, aby kogokolwiek rozliczyć za tamte zbrodnie.

"Niech sprawa Zabrza zostanie w cieniu". Nie!

Nie chciałbym, aby to samo stało się w sprawie ośrodka w Zabrzu. Niestety wszystko na
to wskazuje, ponieważ nie jest w niczyim interesie dotarcie do prawdy i rozliczenie
zakonu boromeuszek z działalności sióstr miłosierdzia w Zabrzu.

Strategia mówienia "to przeszłość" oraz przemilczenia tej sprawy stosowana przez
władze Kościóła Katolickiego oraz katolickich dziennikarzy może się okazać skuteczna.
Skoro zmowa milczenia i pogarda wobec ofiar ośrodka trwała przez tyle lat, to
dlaczego dziś społeczeństwo, państwo i media miałyby się pochylić nad losem "dzieci
patologii" z Zabrza?

Agnieszka F. pytana przez autorkę reportażu właśnie o to prosiła w swoim SMS-ie:
"Proszę, niech sprawa Zabrza zostanie w cieniu. Życzę sukcesów w pracy".