http://www.rp.pl/artykul/492083,552412-Drugi-film-Wr
ony.html

"(...) Ma już dosyć walki z czasem, ma świadomość, że raz wydany wyrok musi
zostać wykonany.

Pogodzony z myślą o niechybnej śmierci z rąk gangsterów pragnie zapewnić
przyszłość najbliższym. Na chrzest syna zaprasza przyjaciela z dawnych lat,
Janka (Schuchardt).

Przyjaciel ma wobec niego dług wdzięczności. Michał nie pozwolił mu kiedyś
utonąć i teraz chce, by on nie tylko został chrzestnym, ale w niedalekiej
przyszłości także ojcem jego syna i mężem jego żony.

Nawet nie próbuje pytać jej o zdanie. Nie dopuszcza do siebie jej
sprzeciwu. Ale zanim to się stanie, zażąda od niego niezwykłej przysługi.

Wrona odnosi się tu do opowieści biblijnej o Kainie i Ablu, na co wskazuje
rycina Alberta Dürera pojawiająca się na początku filmu. A finałowa scena
mogłaby się śmiało znaleźć w tragedii antycznej.

?Chrzest? imponuje narracyjną sprawnością. Wrona wykorzystał poetykę
tradycyjnego kina gangsterskiego, by przedstawić walkę dobra ze złem.
Pokazuje zło tkwiące w człowieku, które bez wysiłku wygrywa z dobrem.
Paradoksalnie, nawet zbrodnia, zadanie komuś śmierci, może być (w
wyjątkowej sytuacji) uznana za przezwyciężenie zła.(...)"

--
XL Stalkiemu