Duma, cos co niekiedy sprawia ze ciezko nam zrobic cos
co byc moze powinnismy zrobic, lub rezygnujemy z czegos
co wydaje nam sie nie dla nas.

Okazuje sie ze duma jest bardzo silnie reprezentowana
w swiecie zwierzat: w kilku gatunkach (lwy) pokonany samiec
ze swa zraniona duma oddala sie od stada aby w samotnosci
'dogorywac', samiec niektorych gatunkow malp ktory wytwarza
mniej halasu od konkurenta akceptuje nizsza pozycje w hierarchii
stada na czym cierpi oczywiscie jego duma.
Duma jest charakterystyczna cecha determinujaca wielka liczbe
zachowan w swiecie zwierzat.

Czy poziom dumy czlowieka jest wiec miara czlowieczenstwa
czy zezwierzecenia czlowieka?

PS: dla mnie - bardziej jednak to drugie. :)

Pozdrowka,
Czarek