"Sekretarz Stanu przy Radzie Ministrów. Warszawa 22 lutego 1983r.

Rzecznik Prasowy Rządu

Tow. Generał Czesław Kiszczak

Minister Spraw Wewnętrznych

Proponuję utworzenie w MSW oddzielnego pionu ( służby) propagandowej,
działającej także w obrębie MO. Znaczna część politycznie ważnych w skali
kraju przedsięwzięć polityczni-propagandowych ma związek domeną
działalności MSW. Dopóki w kraju toczyć się będzie walka polityczna, MSW
będzie planować i realizować przedsięwzięcia o największym znaczeniu z
punktu widzenia jej przebiegu. Niezbędny jest, więc poważny,
instytucjonalny instrument umożliwiający lepsze wykorzystanie propagandowe
tych operacji, bezpośrednie oddziaływanie na społeczeństwo w pożądanym
kierunku. (...)

Służba propagandowa MSW powinna mieć możliwość dawania do TV, radia i prasy
gotowych programów do druku, albo też dostarczania TV, radiu i prasie
półproduktów, którym ostateczny kształt nadadzą redakcje TV, radia i
prasy.(..) W przypadku tego rodzaju rozbudowy służby propagandowej,
decydujące znaczenie będzie mieć obsada kadrowa. Trudno jednak znaleźć
dobrych dziennikarzy, którzy zdecydują się przejść do MSW. Nie mniej mam
pewne propozycje, które jak uważam, warto przynajmniej rozważyć:

1) Mariusz Walter ? nadaje się na głównego konsultanta, jakiegoś szefa
programowania, szefa realizacji programów radiowych i TV ? jednym słowem
nie kierownika pionu propagandy, lecz główną siłę koncepcyjno-fachową.
Najzdolniejszy w ogóle redaktor telewizyjny w Polsce, organizator i
koncepcjonista.Przedstawia tow. [Mieczysławowi] Rakowskiemu i mnie sporo
interesujących koncepcji ogólnopolitycznych i propagandowych. W latach
siedemdziesiątych był twórcą i naczelnym redaktorem Studia 2 w TV.
Wykładowca dziennikarstwa TV na Uniwersytecie Śląskim. Znalazł się w
konflikcie z grupą ludzi TV skupionych głównie w Komitecie Zakładowym
[PZPR]. Kilkakrotnie wysuwano wobec niego fałszywe oskarżenia: o nadużycia
finansowe (upadło), o członkostwo w ?Solidarności? ? zupełnie nieprawdziwe.
Jedyne co mu można było zarzucić to to, że część jego współpracowników
związała się z ?Solidarnością?, ale w której redakcji tak nie było (u
Rakowskiego też). Pozytywnie zweryfikowany w 1982 r. Sam się usunął z TV
mając dość nękania go. Sprawę zna gen. [Wojciech] Jaruzelski. Dwukrotnie
polecał przyjąć go na powrót do TV. Popiera ten zamysł także Rakowski,
[Jan] Główczyk, [Jerzy] Bajdor. Nie przedstawiono jednak Walterowi
konkretnej propozycji stanowiska. Walter zwleka z decyzją powrotu, żądając
satysfakcji i pognębienia jego wrogów. Na razie pracuje w firmie
polonijnej, gdzie robią wideo-kasety. Nie jest tą pracą usatysfakcjonowany.
Materialnie też nie uznaje jejd za dobrą. Walter jest więc w tej chwili do
wzięcia i wkrótce będzie za późno, bo ma otrzymać wysokie stanowisko w TV,
jak tam mu się oczyści przedpole. Wielki talent i wulkan energii.
Oczywiście członek PZPR, ale raczej profesjonalista niż polityk.
Gdyby udało się pociągnąć Waltera, on zaproponuje dużo młodych, zdolnych
ludzi. Ja dalej będę myśleć, rozglądać się, szukać.
(...)

Jerzy Urban"

http://www.ipn.gov.pl/download.php?s=1&id=8534


"Sąd Okręgowy w Warszawie sygn. akt VIIIK37/98 t. IV, akta tajne

Przesłuchanie Grzegorza Żemka

?Odpowiedzialnym z ramienia II Zarządu Sztabu Generalnego WP za lokowanie
agentów w sferze mediów był Ryszard Pospieszyński, najpierw pracownik
Komitetu Centralnego ZPR, a później dyrektor generalny Filmu Polskiego. Ja
dostałem od służb specjalnych wojskowych zadanie po konsultacjach z
Pospieszyńskim aby znaleźć za granicą firmę, która mogłaby pełnić rolę
?konia trojańskiego", to znaczy która mogłaby służyć do wprowadzenia
agentów na obszar na Zachodzie, w dziedzinie mediów. Był to rok 1987.

Jedyną firmą zagraniczną w dziedzinie mediów, którą znałem była firma
należąca do Jana Wejherta, ulokowana w Irlandii, na obszarze doków
portowych, które stanowiły wydzielony w Irlandii obszar tzw. ?raju
podatkowego". Mechanizmy działań tego raju podatkowego były analogiczne do
tych, które funkcjonowały na Guernsey.

Firma ta nazywała się Cantal , a później zmieniono jej nazwę na I.T.I. Ta
firma finansowała się z kredytów banku handlowego International w
Luksemburgu.

Zapytałem służb wojskowych czy mogę podjąć kontakt z Wejhertem. Otrzymałem
wówczas informację, że on już współpracuje ze służbami wojskowymi, więc
będzie to proste. W tym czasie byłem dyrektorem Departamentu Kredytów w
BHI. Poznałem w czasie tych rozmów z Wejhertem jego współpracowników m.in.
Marcina* Waltera. Zasugerowali mi, że jeżeli jest potrzeba zorganizowania -
znalezienia przykrycia dla agentów działających w dziedzinie mediów i ich
finansowanie, to najlepiej stworzyć międzynarodowy koncern z udziałem Filmu
Polskiego. (...) Przekazałem te sugestie do wojska, ale postawiłem warunek
że jeżeli mam się tym zająć to muszę dostać ludzi którzy znają się na
mediach i byliby w stanie taki koncern zorganizować. (...) Ten biznesplan
przekazałem do WSI oraz Wejchertowi, do oceny.(...)

Przyznaję jednak, że przez cały czas miałem naciski ze służb specjalnych
czy to ze strony Pospieszyńskiego żeby jak najszybciej zorganizować ten
koncern medialny na zachodzie. W związku z tym rozpoczęła się pierwsza faza
tworzenia tego koncernu; muszę przyznać że trochę ?na wariackich
papierach". (...) "

Dokument znajduje się w Raporcie Komisji Weryfikacyjnej o działalności
żołnierzy i pracowników WSI. Str. 302-303 i stanowi aneks nr.9
http://www.wsi.emulelinki.com/aneks_9.htm