Etyc%zn%o-za%wodo$%wy psyc%hol&oga

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2004-07-20 16:41:36

Temat: Etyc%zn%o-za%wodo$%wy psyc%hol&oga
Od: "antydepresant" <p...@o...pl> szukaj wiadomości tego autora

Kodeks
Etyczno-zawodowy psychologa
Tekst Kodeksu Etyczno-Zawodowego Psychologa w obecnej wersji zatwierdzony
został przez Walne Zgromadzenie Delegatów Polskiego Towarzystwa
Psychologicznego w 1991 roku. Kodeks ten stanowi podstawową wykładnię zasad
etycznych obowiązujących członków Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ,
co zostało wyrażone w statucie Towarzystwa.

Psychologia jako profesja i jako dyscyplina naukowa należy do tych dziedzin
ludzkiej aktywności, w których centrum zainteresowania i oddziaływań jest
człowiek. Relacje interpersonalne nawiązywane przez psychologa występującego
zarówno w roli praktyka jak badacza czy nauczyciela podobnie jak wszelkie
relacje międzyludzkie posiadają zawsze wymiar etyczny. Relacje te mają
jednak szczególny, niesymetryczny charakter wynikający z przewagi
kompetencji interpersonalnych po stronie psychologa, który dysponuje
specjalistyczną wiedzą i technikami służącymi do poznawania innych ludzi i
oddziaływania na nich. Rola zawodowa psychologa obejmuje ingerencję w sposób
istnienia drugiego człowieka jako indywidualnej i niepowtarzalnej całości,
ingerencję, której skutki mogą być nieodwracalne. Te okoliczności decydują o
znaczeniu przestrzegania zasad etyki zawodowej w działalności psychologów i
uzasadniają stawianie im wysokich wymagań etycznych.

Naczelną wartością dla psychologa jest dobro drugiego człowieka. Celem jego
działalności profesjonalnej jest niesienie pomocy innej osobie w
rozwiązywaniu trudności życiowych i osiąganiu lepszej jakości życia na
drodze rozwoju indywidualnych możliwości oraz ulepszaniu kontaktów
międzyludzkich.

W badaniach cel ten istnieje w dalszej perspektywie. Kontakt nawiązywany w
celach badawczych, jeśli w swoich założeniach nie ma być pomocny, to w
każdym razie nie powinien przynieść uszczerbku osobom uczestniczącym w
badaniach.

Mimo różnych porządków moralnych i światopoglądowych istnieje zespół
podstawowych wartości humanistycznych, które znalazły wyraz w Powszechnej
Deklaracji Praw Człowieka ONZ. W swoich czynnościach zawodowych psycholog
zawsze powinien respektować te podstawowe wartości, zwłaszcza godność osoby
ludzkiej, podmiotowość i autonomię człowieka i jego prawo nieskrępowanego
rozwoju. Psycholog uznaje prawo każdego człowieka do kierowania się własnym
systemem wartości, dokonywania własnych wyborów, jak również prawo do
intymności. Jednocześnie psycholog świadomy jest skutków, jakie przynosi lub
przynieść może w przyszłości jego oddziaływanie - ostatecznie powinny to być
skutki pomyślne dla odbiorcy lub odbiorców czynności zawodowych psychologa.
W każdym przypadku na psychologu ciąży odpowiedzialność za następstwa
kontaktu, jaki w ramach swojej roli zawodowej nawiązuje z drugim
człowiekiem. Granice ingerencji psychologa wyznaczone są z jednej strony -
jego kompetencjami profesjonalnymi, z drugiej strony - celami i
oczekiwaniami formułowanymi przez osoby zgłaszające się po pomoc
psychologiczną.

Współpracując z przedstawicielami innych zawodów, psycholog nie przekracza
granic swoich kompetencji i szanuje kompetencje innych specjalistów.
Jednocześnie dba o utrzymanie własnej tożsamości zawodowej, respektuje cele
i wartości właściwe własnej profesji i wystrzega się identyfikacji z
postawami innych specjalistów, jeśli te postawy są niezgodne z zasadami
etycznymi zawodu psychologa. Zasada ta obowiązuje zawsze, ilekroć psycholog
występuje w swojej roli zawodowej, bez względu na to, jakie specyficzne są
cele i zadania instytucji, w której jest on zatrudniony.

W przypadku rezygnacji z wykonywania zawodu psychologa na rzecz innych ról
zawodowych ( np. administracyjnych) osoba z wykształceniem psychologicznym
nie powinna celowo wykorzystywać związanej z kierunkiem wykształcenia wiedzy
oraz umiejętności poznawania ludzi i oddziaływania na nich w sposób
niezgodny z etyką zawodową psychologa. Psycholog angażujący się w
działalność polityczną nie powinien wykorzystywać prestiżu zawodu psychologa
jako argumentu popierającego prezentowane poglądy.

Zasady ogólne
a.. Wykonując czynności zawodowe, psycholog zawsze dąży do tego, żeby
kontakt z nim był pomocny dla drugiego człowieka czy grupy osób. Psycholog z
racji swojego zawodu poczuwa się do udzielania pomocy psychologicznej w
każdych okolicznościach, gdy zachodzi taka potrzeba.
b.. Psycholog jest świadomy szczególnej odpowiedzialności wynikającej ze
specyfiki wykonywanego zawodu. Powinien znać granice swoich kompetencji i
nie podejmuje się zadań przekraczających jego możliwości. Dokłada wszelkich
starań, aby zapewnić jak najwyższy poziom wykonywanej pracy.
c.. Przyjmując określoną postawę wobec norm moralnych i obyczajowych w
życiu prywatnym psycholog zdaje sobie sprawę, że jego decyzje w sprawach
osobistych mogą wpływać na jakość jego czynności zawodowych a także rzutować
na zaufanie społeczne do psychologii i psychologów. W społecznych
oczekiwaniach zawarte są przy tym wysokie wymagania dotyczące przestrzegania
zasad etycznych w życiu prywatnym przez osoby, których rola zawodowa
obejmuje oddziaływania na drugiego człowieka.
d.. Obowiązkiem psychologa jest stały rozwój zawodowy i dążenie do stałego
rozwoju osobistego. Kwalifikacje psychologa powinny odzwierciedlać aktualny
poziom wiedzy i technik psychologicznych. Psycholog korzysta z dorobku nauki
światowej. Przyjmowanie twierdzeń i metod wypracowanych w innych warunkach
społecznych i kulturowych powinna poprzedzać krytyczna analiza możliwości
ich wykorzystania w naszych warunkach.
e.. Psycholog ustosunkowuje się twórczo do zastanego dorobku swojej
dyscypliny. Przyczynia się do rozwoju wiedzy, ulepszania metod badawczych,
narzędzi diagnostycznych i technik terapeutycznych. Jest krytyczny wobec
własnych dokonań, rozpowszechniając je ujawnia sposoby dotychczasowej
weryfikacji. Dąży do bezstronności i obiektywizmu w ocenie nowych technik
oddziaływania psychologicznego i nieprofesjonalnych form pomocy
psychologicznej oraz powstrzymuje się od działań utrudniających ich rozwój,
nie mając po temu merytorycznych powodów.
f.. Psycholog udostępnia własny dorobek naukowy, przestrzegając zasad
odpowiedzialności zawodowej, dobra osoby i dobra społecznego.
g.. Psycholog nie przedstawia niezgodnie z prawdą swojego wykształcenia ,
kompetencji profesjonalnych i doświadczenia zawodowego.
h.. Psycholog powstrzymuje się od wykonywania czynności zawodowych, jeżeli
okoliczności zewnętrzne lub jego własny aktualny stan fizyczny czy
psychiczny są tego rodzaju, że mogą istotnie obniżyć poziom wykonywanej
pracy lub zakłócić bezstronność osądu zawodowego.
i.. Relacje między psychologami opierają się na wzajemnym szacunku i
koleżeństwie, wynikającymi ze wspólnoty wartości i celów, świadomości rangi
społecznej wykonywanego zawodu oraz przyjętej na siebie odpowiedzialności
zawodowej.
j.. Psycholog nie jest obojętny na odstępstwa od zasad etyki zawodowej ze
strony innych psychologów. Stwierdzając nieetyczne postępowanie kolegi w
sprawach zawodowych lub dowiadując się o takim zachowaniu, psycholog stara
się przekonać go o niewłaściwości jego czynów, korzystając gdy trzeba, z
pomocy innych kolegów. Jeśli taka interwencja okazuje się nieskuteczna,
psycholog zgłasza sprawę do zarządu oddziału PTP, który określa dalszy
sposób jej załatwienia.
k.. Krytyczna ocena pracy i działalności innych psychologów nie powinna
mieć charakteru deprecjonującego osobę i w żadnym przypadku nie może służyć
do rozgrywek osobistych. Psycholog powstrzymuje się od wydawania takich ocen
w obecności osób postronnych, dbając o nie podważanie zaufania do
psychologii i psychologów.
l.. Psycholog wykazuje stałą troskę o prestiż i poziom wykonywania zawodu.
Nie udostępnia specyficznych technik diagnozy psychologicznej osobom
nieprzygotowanym do ich kompetentnego stosowania. Psycholog przeciwstawia
się podejmowaniu działalności psychologicznej, a zwłaszcza stosowaniu
specyficznych technik diagnostycznych i terapeutycznych przez osoby nie
posiadające kwalifikacji psychologicznych.
m.. Psycholog nie może akceptować warunków pracy, które ograniczają jego
niezależność zawodową, a zwłaszcza takich, które uniemożliwiają stosowanie
zasad etyki zawodowej. Psycholog powinien domagać się poszanowania dla
własnej niezależności, bez względu na pozycję jaka zajmuje w hierarchii
zawodowej. Każdy psycholog ma obowiązek występować w obronie niezależności
swych kolegów.
Psycholog jako praktyk
a.. Podejmując działalność praktyczną, psycholog akceptuje fakt, że jego
odpowiedzialność zawodowa przybiera wówczas konkretna formę
odpowiedzialności za drugiego człowieka, czy grupę osób.
b.. Psycholog powinien wykonywać swoje czynności zawodowe dążąc do
osiągnięcia możliwie najwyższego poziomu swej pracy, bez względu na to, kto
jest odbiorcą jego czynności i jaki jest jego osobisty stosunek do tej osoby
czy osób. W szczególności intencja niesienia pomocy i staranność w
wykonywaniu czynności zawodowych przez psychologa nie zależy od takich
właściwości klienta /1/, jak: pozycja społeczna, sytuacja , materialna,
poglądy polityczne, światopogląd i system wartości, rasa, narodowość i wiek
a także charakter problemów wymagających interwencji psychologicznej.
c.. Psycholog powinien poinformować klienta o ewentualnym ryzyku związanym
ze stosowanymi metodami terapeutycznymi oraz o istniejących metodach
alternatywnych, z uwzględnieniem metod niepsychologicznych. Jeśli psycholog
nie jest w stanie udzielić skutecznej pomocy wskutek braku kwalifikacji
potrzebnych w danym wypadku lub powstania wadliwej relacji z klientem,
kieruje go do innego psychologa lub do innego specjalisty. Psycholog
podejmuje się jedynie tych czynności zawodowych, do których posiada
kwalifikacje potwierdzone odpowiednim szkoleniem i doświadczeniem
praktycznym.
d.. Rozpoczynając pracę, psycholog każdorazowo uzgadnia z klientem cel i
zakres swoich oddziaływań oraz zasadnicze sposoby postępowania. Ustalenia te
mają charakter wstępny i mogą ulec zmianie w toku dalszych kontaktów. W
przypadku istnienia niezgodności poglądów należy dążyć do uzgodnienia
jednolitego stanowiska. Psycholog respektuje system wartości klienta i jego
prawo do podejmowania własnych decyzji, nie powinien jednak podejmować się
interwencji, jeśli jej cele lub stosowane metody nie byłyby zgodne z jego
etyką zawodową.
e.. Osoby zgłaszające się do psychologa nie z własnej inicjatywy zarówno
dorośli jak dzieci, (kierowane na badania diagnostyczne lub zabiegi
psychokorekcyjne) powinny być przez niego informowane o celu postępowania,
stosowanych metodach, wynikach i sposobie ich udostępnienia. Psycholog stara
się uzyskać akceptację planowanych czynności zawodowych przez te osoby.
f.. Osoby małoletnia powinny być traktowane w sposób szczególny.
Podstawową zasadą psychologa w pracy z osobami małoletnimi jest ich dobro,
co oznacza, że osoby te w kontaktach z psychologiem maja prawa nie mniejsze
niż klienci dorośli. Kontakty z psychologiem w żadnym razie nie mogą być
realizowane pod presją ze strony instytucji i osób dorosłych decydujących w
imieniu małoletniego. W takim przypadku oraz z razie stwierdzenia naruszenia
przez instytucję lub osoby dorosłe dobra małoletniego psycholog ma prawo
odmówić współpracy z tymi instytucjami i osobami. Psycholog ma moralny
obowiązek stać w obronie praw małoletniego. Psycholog ma prawo i też
obowiązek respektować decyzję małoletniego jako osoby ludzkiej w zakresie
kontaktów z nim.
g.. Osobom korzystającym z diagnozy i terapii psychologicznej psycholog
udziela informacji o stosowanych metodach i uzyskanych wynikach, kierując
się dobrem tych osób. Psycholog unika postępowania stwarzającego ryzyko
zagrożenia wartości cenionych przez klienta a także okazji do błędnej
interpretacji podawanych informacji. W wypadkach wątpliwych psycholog
upewnia się, czy informacje zostały właściwie zrozumiane.
h.. Psychologa obowiązuje przestrzeganie tajemnicy zawodowej. Ujawnienie
wiadomości objętych tajemnicą zawodową może nastąpić jedynie wtedy, gdy
poważnie zagrożone jest bezpieczeństwo klienta lub innych osób. Jeśli jest
to możliwe, decyzję w tej sprawie należy dokładnie omówić z doświadczonym i
bezstronnym kolegą. Materiały poufne powinny być komisyjnie zniszczone,
jeżeli zaistnieją warunki grożące ich ujawnieniem.
i.. Wnikanie w intymne, osobiste sprawy klienta dopuszczalne jest jedynie
w takim zakresie, jaki wynika z celów pomocy psychologicznej.
j.. Współpracując ze specjalistami z innych dziedzin lub korzystając z ich
konsultacji (tj. wykonując badanie na ich zlecenie), psycholog udostępnia
wyniki własnych badań tylko w takim stopniu, w jakim jest to potrzebne.
Informuje przy tym o konieczności utrzymania tych danych w tajemnicy.
k.. Korzystając z pomocy personelu pomocniczego bez pełnych kwalifikacji
(np. asystenci psychologiczni, studenci, pielęgniarki itp.) psycholog
odpowiada za realizację zasad etyki zawodowej. W szczególności psycholog
powiadamia asystentów o obowiązku bezwzględnego przestrzegania tajemnicy
zawodowej, z wyjątkiem zagrożenia bezpieczeństwa osób, a materiały
powierzone asystentom do opracowania zabezpiecza w miarę możliwości przed
imienną identyfikacją.
l.. Psycholog zachowuje wrażliwość etyczną, nie unika rozstrzygania
konfliktów moralnych, lecz stara się je dostrzegać, dokładnie rozważa
sytuację i podejmuje decyzje kierując się własnym rozeznaniem, w oparciu o
naczelne wartości etyczne swojego zawodu. Nawet nie akceptując postępowania
osoby, psycholog powinien starać się jej pomóc.
m.. Gdy w swoich czynnościach zawodowych psycholog zostanie uwikłany w
konflikt interesów, zarówno między osobami, jak między osobami i instytucja,
postępuje tak, aby nie spowodować szkody dla którejkolwiek z
zainteresowanych stron. Jeśli w grę wchodzi konflikt między interesami osoby
i instytucji, psycholog zachowuje bezstronność
n.. Ogłaszając lub reklamując usługi zawodowe, psycholog rzetelnie
przedstawia swoje kwalifikacje i zakres oferowanych czynności.
o.. Psycholog jako psychoterapeuta jest świadomy niebezpieczeństw
wynikających z jego możliwości wpływania na innych ludzi, w związku z czym
poddaje się superwizji lub konsultacji.
Psycholog jako badacz
a.. Psycholog w roli badacza zdaje sobie sprawę z tego, że wyniki badań
naukowych nie tylko stanowią poszerzenie obszaru ludzkiej wiedzy, lecz mogą
także być wykorzystane w praktyce społecznej. Psychologia ze względu na swą
bliskośc z życiem społecznym jest tą dziedziną nauki, której wyniki mogą być
nadużywane w celu kształtowania przekonań i zachowania ludzi. Podejmując
badania naukowe psycholog starannie rozważa ich stronę etyczną, a zwłaszcza
możliwe pozytywne i negatywne konsekwencje udostępnienia wyników badań i ich
wykorzystania w praktyce społecznej.
b.. Psycholog prowadzący badania naukowe podejmuje tematy zgodne z
wartościami etycznymi swojej profesji, jest odpowiedzialny za dobór metod
badawczych umożliwiających uzyskanie wiarygodnych wyników i za rzetelne
przedstawienie rezultatów badań. W sprawach tych psycholog podejmuje decyzje
nie ulegając presji osób ani okoliczności.
c.. Podejmując badania z udziałem ludzi, psycholog starannie rozważa
zgodność planowanego przedsięwzięcia z ogólnymi zasadami etyki zawodowej.
Przy zatwierdzaniu planów badań podległych członków zespołu badawczego,
doktorantów czy magistrantów kierownik lub promotor powinien uwzględniać
kryteria etyczne. Osoby pracujące pod czyimś kierunkiem również ponoszą
odpowiedzialność za stronę etyczną badań, w tym zakresie, w jakim zależy to
od ich własnej decyzji.
d.. Psycholog przestrzega zasady dobrowolności uczestniczenia w badaniach
psychologicznych, a także respektuje prawo uczestników do wycofania się w
dowolnym momencie z dalszego udziału w badaniach. Jeżeli uczestnicy badań
pozostają w stosunku zależności wobec prowadzącego badania jako jego
studenci, klienci lub pracownicy, a także wtedy, gdy istnieje możliwość
społecznej presji na udział w badaniach, należy szczególnie zadbać o to, aby
zasada dobrowolnego udziału nie była naruszona.
e.. Psycholog nie podejmuje badań, które mogłyby narazić osoby
uczestniczące na cierpienia lub utratę cenionych wartości. Jeżeli ważne
względy poznawcze i praktyczne przemawiają za przeprowadzeniem tego rodzaju
badań i nie istnieją inne sposoby uzyskania danych, należy bezstronnie
rozważyć, czy spodziewane korzyści z badań uzasadniają i usprawiedliwiają
ich prowadzenie. Przed uzyskaniem zgody na udział w badaniach należy w
takich wypadkach szczególnie starannie poinformować przyszłych uczestników o
ich przebiegu. Uczestnikami takich badań nie mogą być osoby pozostające w
stosunku zależności wobec prowadzącego badania. Psycholog zobowiązany jest
również podjąć wszelkie dostępne kroki w celu zminimalizowania przykrości
związanych z badaniami i ich negatywnych skutków dla osób uczestniczących.
f.. Przed rozpoczęciem badań psycholog ma obowiązek poinformowania
uczestników o ich celu, przebiegu, a zwłaszcza o tych aspektach badania, co
do których w sposób uzasadniony można oczekiwać, że będą wpływać na gotowość
uczestniczenia oraz wyjaśnić wszystkie inne aspekty badania, o które pytają
uczestnicy i uzyskać ich zgodę. Jeżeli planuje się zastosowanie urządzeń
rejestrujących zachowanie uczestników badań (kamera, magnetofon albo
obserwacja z ukrycia ) bezwzględnie należy o tym poinformować badanych i
uzyskać ich zgodę. Dotyczy to zarówno dorosłych jak i dzieci. W wyjątkowych
wypadkach informację te można przekazać po zakończeniu badań, należy jednak
wtedy zapewnić badanym możliwość odmowy zgody na wykorzystanie uzyskanych od
nich danych.
g.. W każdym przypadku powoływania się na konkretne wyniki badań psycholog
usuwa z nich wszystko, co mogłoby się przyczynić do identyfikacji osób
uczestniczących.
h.. Posługując się w badaniach zwierzętami, psycholog unika zadawania im
cierpień, jeśli ze względu na szczególnie ważne cele badawcze cierpienie
zwierzęcia jest nie do uniknięcia, psycholog usilnie dąży do jego
złagodzenia.
i.. Psycholog dba o rzetelne przedstawienie wyników swych badań i stara
się zapobiec ich niewłaściwemu wykorzystaniu. Dlatego należy zawsze
uwzględniać wyniki, które nie potwierdzają hipotez badawczych, istnienie
alternatywnych hipotez i alternatywnych sposobów interpretacji wyników oraz
ograniczenia zasięgu generalizacji uzyskanych rezultatów. Szczególną
ostrożność należy zachować przy formułowaniu praktycznych wniosków z badań.
j.. Psychologa obowiązuje prawdziwe i wyczerpujące informowanie o
źródłach, z których korzystał. Psycholog nie zataja, że korzystał w swoich
publikacjach lub pracach badawczych z materiałów innych autorów oraz z
pomocy i konsultacji innych osób.
k.. Uczestnicząc w pracach zespołowych, psycholog respektuje prawa
autorskie innych członków zespołu i dba o ochronę własnych praw autorskich.
Zasada ta jest szczególnie ważna przy prowadzeniu badań
interdyscyplinarnych.
l.. Psycholog nie firmuje swoim nazwiskiem żadnych publikacji lub prac, w
których nie brał udziału, ani nie przedstawia swojego udziału w sposób
niezgodny z rzeczywistym wkładem wniesionym w te prace.
m.. Psycholog opiniujący prace badawcze innych autorów zdaje sobie sprawę
ze znaczenia krytyki naukowej w rozwoju dyscypliny i ciążącej na nim
osobistej odpowiedzialności za rzetelność wydawanych ocen. Psycholog nie
podejmuje ocen pracy, jeśli istnieją okoliczności uniemożliwiające wydanie
bezstronnej, rzetelnej i kompetentnej oceny .
n.. Psycholog jako członek społeczności akademickiej realizuje naczelne
wartości etyczne swojego zawodu, jak godność, podmiotowość i autonomia
człowieka. W kontaktach z przedstawicielami innych dziedzin nauki stara się
upowszechniać typ relacji oparty na tych wartościach.
Psycholog jako nauczyciel i popularyzator
a.. Psycholog jest świadomy faktu, że ze względu na specyfikę dyscypliny
jego osobiste przekonania, wartości i prywatne normy etyczne wpływać mogą na
dobór i sposób przekazywania treści dydaktycznych. Występując w roli
nauczyciela pokazującego wiedzę psychologiczną, psycholog powinien
zaznaczyć, kiedy prezentuje osobisty punkt widzenia; obowiązuje go jednak
znajomość i rzetelne przedstawienie innych stanowisk.
b.. Przygotowując studentów i absolwentów do praktycznego wykonywania
zawodu, należy kłaść nacisk na jego aspekty etyczne, akcentując naczelne
wartości etyczne zawodu. Psycholog wykorzystuje konkretne przykłady dla
rozwijania wrażliwości etycznej przyszłych psychologów i ich umiejętności
rozstrzygania dylematów moralnych towarzyszących wykonywaniu czynności
zawodowych. Pokazuje i przybliża studentom wzorce etycznego postępowania w
sprawach zawodowych.
c.. Psycholog jako nauczyciel, zwłaszcza przy nauczaniu umiejętności
praktycznych, zdaje sobie sprawę, że jego postępowanie w stosunku do
klientów czy podopiecznych kształtuje postawy zawodowe uczniów.
d.. W zajęciach dydaktycznych, podczas których prowadzone są demonstracje
osób lub wytworów, psycholog unika momentów o charakterze
widowiskowo-sensacyjnym. Wszelkie demonstracje powinna cechować dyskrecja i
takt. Jeśli demonstracja dotyczy osób, udział w niej powinien być w pełni
dobrowolny a osoby uczestniczące powinny być chronione przed jakimikolwiek
skutkami ujemnymi. Jeśli pojawi się ryzyko zaistnienia takich skutków,
należy demonstrację przerwać.
e.. Zajęcia w charakterze laboratoryjno - ćwiczeniowym dostarczające
uczestnikom okazji do wglądu we własne problemy emocjonalne mogą być
prowadzone jedynie przez psychologów posiadających odpowiednie
przeszkolenie. Psycholog prowadzący tego rodzaju zajęcia odpowiada za ich
bezpośrednie i odległe skutki i dla uczestników.
f.. Psycholog nie prowadzi żadnego wycinkowego szkolenia dla
niepsychologów w zakresie funkcji i prac wymagających pełnego wykształcenia
i kwalifikacji psychologa.
g.. Psycholog w miarę swoich możliwości przeciwdziała nauczaniu
psychologii przez osoby nie posiadające wykształcenia psychologicznego, np.
zgłaszając takie fakty do Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa
Psychologicznego.
h.. Upowszechniając wiedzę psychologiczną, psycholog dba o zgodność
przekazywanych treści ze współczesnym stanem nauki, uwzględnia różnice
między hipotezami i dobrze udokumentowanymi twierdzeniami i w sposób
rzetelny przedstawia praktyczne możliwości psychologii. Szczególnie
starannie psycholog przedstawia te treści, które są niezgodne z obiegową
wiedzą psychologiczną lub podatne na różnorakie interpretacje.

Zasady Kodeksu Etyczno-Zawodowego obowiązują wszystkich polskich
psychologów. Wstępując do Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, psycholog
przyjmuje na siebie zobowiązanie skrupulatnego przestrzegania zasad Kodeksu
Etyczno-Zawodowego Psychologa i upowszechniania ich wśród psychologów
niezrzeszonych w PTP. Postępowanie członka PTP sprzeczne z Kodeksem
Etyczno-Zawodowym pociąga za sobą sankcje, o których orzeka Sąd Koleżeński.

Opis ułatwień dla osób niewidomych i niedowidzących

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

1. Data: 2004-07-20 16:43:45

Temat: Re: Etyc%zn%o-za%wodo$%wy psyc%hol&oga
Od: "Spokojny antydepresant" <p...@o...pl> szukaj wiadomości tego autora

> Kodeks
> Etyczno-zawodowy psychologa
> Tekst Kodeksu Etyczno-Zawodowego Psychologa w obecnej wersji zatwierdzony
> został przez Walne Zgromadzenie Delegatów Polskiego Towarzystwa
> Psychologicznego w 1991 roku. Kodeks ten stanowi podstawową wykładnię
zasad
> etycznych obowiązujących członków Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ,
> co zostało wyrażone w statucie Towarzystwa.
>
> Psychologia jako profesja

HA HA HA
ta internetowa
HA HA HA

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry