Czesc
Interesuję mnie następujący przypadek. Kobieta podejmuje z gościem grę,
uwodzi go, chodź ten nie jest w ogóle w jej typie. Ma inego gościa, z którym
jest mocno związana. Mimo to swojej ofierze daje mnóstwo znaków, obietnic,
czułych slówek, wykorzystuje go w momentach kiedy ma problemy, okłamuje go
czasami, a ten palant bezgranicznie w niej zakochany żyje nadzieją że kiedyś
będą razem. Dlaczego ludzie się zachowują się w ten sposób, czego aż tak
bardzo brakuje w ich życiu że podejmują różne gierki psychologiczne? Czy gra
w uwodzenie bez uczucia jest naprawdę tak ekscytująca że ludzie muszą to
robić? Co sądzicie?
A tak w ogóle to czy możecie mi polecić jakąś ciekawą pozycję na temat gier
psychologicznych wśród ludzi. Będę wdzięczny.
Pozdrawiam
Zajdek