W śmietniku bałagan
wywnętrzniam się srodze
zamiast szczury zabijać
sam w serce się godze

Jak feniks z popiołów...
czyż to życia kredo?
Głoszę zdrowaśki
wśród gminu
i ludu
żem mądrzejszy? nie!
że powstał z cudu? nie!
wic kurna co
w tym łbie kolebie?
czego im trzeba?
Nie daj Bóg,cudu?

Coś tu nie gra do końca
Budzę, lub rozbudzam
jak martwego zająca

Po co?
Pytam
dla kogo?

Nie chce grać w szachy
z ułomną niebogą
Nie chcę tych reguł
przedkładać przed ludy
nie i nie, to,,, to kresu bermudy
by grzeczne zagrać
Piłeczką odbitą
By nie mieć pryszczy
by życie choć było
by książąt wdzięki uznać,
by się nie wyuzdać.

Lecz chwila leczy
żywot człowieczy
To tak wspaniale
żyć chwilą.

Tak dumając zamykam klapę

jutro odkurzę
i przegnam szczurze
zapędy do eTaTy