Zajrzałem do slownika j. polskiego po definicję
pantoflarstwa, z której wynika jedynie, że jest to nadmierna
uległość męża wobec żony. Czy istnieje jakieś słowo pisane
rozwijające to zagadnienie? Wydaje mi się, ze należałoby
uszczegółowić tą definicję o tyle, żeby nie krzywdzić tych
panów, którzy pewne objawy pantoflarstwa przejawiają z
pobudek czysto uczuciowych wobec żony. Dla mnie
pantoflarstwo jest zjawiskiem na tyle wyrazistym, jeśli
dotyczy mężów, którzy ulegają chęci dominacji nad nimi przez
żony i robią to wbrew sobie, tzn. wykazują formę poddańczą.
Zjawisko dla mnie nie jest już takie oczywiste, jeśli pewne
zachowania pantoflarskie np. ustępliwość wypływają
bezpośrednio od męża i są wyrazem jego pozytywnych uczuć
wobec żony. Wydaje mi się, że określenie pantoflarz dotyczy
głównie subiektywnego postrzegania mężów przez osoby z
zewnątrz. Nie wiem, czy żony potrafią myśleć w ten sposób o
swoich mężach, jak również oni sami tak o sobie mówić. Chyba
jeszcze trudniej byłoby określić cechy pantoflarskie w
małżeństwach opartych na zasadach partnerskich, gdzie nie
ma jednoznacznego podziału na głowę rodziny i resztę. Czym
praktycznie jest to pantoflarstwo? Proponuję, żebyśmy samemu
stworzyli taką użytkową definicję i określili jej założenia.

--
Pozdrawiam Dariusz
Pisząc na priv dopisz moje imię