Podstawowa cecha naszego bycia, to bycie tu bez woli. Nie ma naszej woli
w tym, że jesteśmy. Wydaje mi się to tak ciekawa rzecz, że warta
wypowiedzenia. Są nurty poglądów na temat świata i życia, które twierdzą
inaczej: iż mamy wpływ na to, że znaleźliśmy się na świecie. Do tych
nurtów nie chciałbym jednak nawiązywać i rozpatrzeć ten problem w sposób
niezależny, świeży, na tyle na ile mnie i Was stać. Niektórzy zauważyli
że nawiązuję często do nauk wypowiedzianych przez jednego nauczyciela z
Dalekiego Wschodu, ale nie chciałbym szukając odpowiedzi na to pytanie,
przyglądając się temu zagadnieniu, od razu uciekać do gotowej odpowiedzi
stamtąd. Czasami posiłkuję się poglądem tamtego nauczyciela, gdy sam
czuję się zbyt słaby, a nie widzę powodu, by nie chwycić czyjejś
pomocnej dłoni i jego słów nie potraktować jako słów w dialogu ze mną.
Przy czym jest jasne, że autorytet tego człowieka jest na wstępie duży i
inaczej przyjmuje się słowa autorytetu w prowadzonym dialogu, niż słowa
kogoś kto autorytetem historycznie utrwalonym nie jest.

Jesteśmy bez swojej woli.

Jaka jest natura takiego naszego bycia? Co to w ogóle jest? Kim
jesteśmy? Skąd jesteśmy?

Odpowiedź, że zrodzili nas rodzice, że jesteśmy stąd, nie jest
zadowalająca.