Szyszynka, jak wiadomo, jest narządem okołokomorowym wydzielającym w czasie
ciemności melatoninę do krwiobiegu. Proces ten przebiega w następujący
sposób:
Poprzez tzw. drogę siatkówkowo-podwzgórzową docierają z siatkówki do jądra
nadskrzyżowaniowego (suprachiasmatic nucleus, SCN) aksony przenoszące
informację o całkowitej luminacji. Są one niezależne funkojonalnie od
reszty układu wzrokowego. Pobudzanie siatkówki jaskrawym światłem wywołuje
wzrost częstotliwości wyładowań neronów SCN, których aksony kończą się w
jądrze przykomorowym (paraventricular nucleus) synapsami hamującymi. Proces
ten hamuje toniczną aktywność wspomnianego jądra. Za pośrednictwem
zahamowania szlaku prowadzącego przez segmenty Th1 i Th2 rdzenia kręgowego,
następuje zmniejszenie oddziaływania noradrenergicznego na receptory
beta-adrenergiczne pinealocytów (komórek szyszynki), co osłabia syntezę
melatoniny. Na układ ten bardzo aktywnie odzdziałuje promieniowanie
wysyłane przez kineskop telewizora lub monitora (ekran LCD także działa
silniej od zwykłego światła żarówki). Jak wiadomo, melatonina odgrywa ważną
rolę w mechanizmie regulacji rytmu okołodobowego (za pośrednictwem
metabotropowych receptorów hamujących RZR-beta). Wynika stąd istotny
wniosek:

*Lepiej nie oglądać telewizji ani nie siedzieć przy komputerze przed snem (i
w ogóle późnym wieczorem), żeby nie mieć kłopotów z zasypianiem.*

Częste łamanie tej zasady łatwo prowadzi do przesuwania się fazy snu do
przodu. Próby przywrócenia właściwego czasu zasypiania i budzenia się jest
potem bardzo męczące i długotrwałe.