To dziwne... a może rzeczywiście absurd... zdecydujcie sami ;)
Umysł nie jest siedliskiem prawd jak to?
Jak z muzyką, naprawdę ;). Zapamiętujesz świat, łączysz, segregujesz,
analizujesz - układasz, opisujesz w zależności do innych danych i
odtwarzasz. Obracasz się tylko w tym co widzisz. Wiesz, że widzisz, bo to
czujesz. Gdybyś tego nie czuł nie miało by to dla Ciebie żadnego znaczenia.
Czujesz, że jesteś. Możesz zobaczyć i przetworzyć to co widzisz. Największa
wiedza 'zrozumienia' to taka, że 'wiesz', że jesteś. Jeśli to, że czujesz
oznacza to że jesteś. Ale w to chyba każdy wierzy ;)
Prawda ma znaczenie dla budowania dalszego życia, dla tworzenia,
planowania, myślenia. Jednak niczego nam nie wyjaśnia. Jest pustym
stwierdzeniem, matematycznym wzorem. Prawda to to, że widzisz, że czujesz i
jak czujesz. Czujesz więc tworzysz, lecz nie rozumiesz gdzie żyjesz i po
co... Czyli nie możemy niczego pojąć, a jedynie się odnaleźć. Jedynie być ze
sobą i cieszyć się z życia, lub nad nim rozpaczać. Prawda jest opisem.
Ludzie nazywają i nadają znaczenia prawdzie odczuciami. Tworzą opis swojego
świata, swoją prawdę. Nazywają swój świat nadając mu znaczenia - odczucia.
Tak łączą się z wielkim światem by go poskromić = przystosować się do niego.
Hmm..... może to głupie... a może właśnie nie ;)
Może głupie jest właśnie to, że myślimy, że coś wiemy, lub co gorsza, że
pozjadaliśmy wszystkie rozumy...

j...

ps. Z pozdrowieniami dla Pakerka... i reszty kochanych ludków ;)