Witam po parodniowej przerwie.
Rinaldo napisał:

>Prawda zas jest najwyzszym Dobrem dla czlowieka. I tu trzeba sobie zdac
>sprawe z faktu, ze gleboko analizujac istote Prawdy, dotrzec mozemy do jej
>podstawowej cechy: Prawda nigdy nie moze byc zla! Prawda zawsze jest
Dobrem!

wydaje mi się, że już to jakiś czas temu czytałam... i to praktycznie te
same słowa...

>Jesli chcilibysmy orzec o kims cos zlego, to tak naprawde - nie bedzie to
>wcale Prawda, ale jedynie nasz wlasny sad o tym czlowieku! A tak naprawde -
>bedzie to jedynie Sąd o nas samych!

Drogi Rinaldo,
wcale nie dziwię się, że myślisz tak jak myślisz. Z Twoich postów- pośrednio
i bezpośrednio- wynika,że jesteś osobą wierzącą- masz prawo.
Ale zauważ, że można na tę sprawę spojrzeć zupełnie inaczej.
Jeżeli założymy, że Bóg istnieje, to - przynajmniej według religii
chrześcijańskiej (nie wiem jak ta sprawa wygląda w innych)- dobro i zło
istnieją i są przedwieczne.
A jeśli Boga nie ma?
Nie wiem - jest czy nie... nie znam sposobu by to sprawdzić, więc nie będę
się tu dłużej zatrzymywać.
Moim zdaniem:
1)Prawda nie może być ani dobra ani zła. Prawda po prostu jest i co
najważniejsze jest nie do oceny, a to dlatego, że
2)Dobro i zło nie istnieją... no może się źle wyraziłam- istnieją ale jako
subiektywny wymysł człowieka- i to bardzo dobrze, że funkcjonują w
swiadomości ludzi. Tego nie neguję, dzięki nim możliwa jest regulacja
stosunków międzyludzkich, funkcjonowanie społeczeństw. Jednakże moim zdaniem
dobro i zło nie sa przedwieczne- pojawiały sie wraz z człowiekiem- dopiero
wtedy gdy zaczął osadzać, oceniać... przedtem po prostu nie istniały.
Dlatego, skoro sa wymysłem człowieka, który przecież zawsze jest ograniczony
swą niekompletną wiedzą,
3)są to pojęcia subiektywne.
Ale o tym już co nieco pisałam...

pozdrawiam
agnieszka (guniek)

--
Archiwum grupy: http://niusy.onet.pl/pl.sci.psychologia