eclipse wrote:

>> Zgodzi sie Pan chyba, ze u lekarza wystepuje tez element szczescia jak i
>> pecha. Szczescie, bo nie bylo nieprzewidzianych komplikacji
>> (bo organizm toleruje lek powszechnie stosowanego) oraz pecha (organizm
>> akurat nie toleruje uznanego leku, i nie zawsze wiadomo dlaczego).
>> U matematyka, fizyka szczescie, pech nie istnieje. Albo potrafi
>> rozwiazac dany problem przy zachowaniu zasad albo nie potrafi.
>
>
>
> Niestety muszę Pana zmartwić - przeszło 70 lat temu niejaki Kurt Gödel
> (na dobry początek polecam http://en.wikipedia.org/wiki/Kurt_G%F6del)
> udowodnił (czym przysporzył środowisku naukowemu niemały problem), że
> zasady logiczne nie pozwalają na wykazanie niesprzeczności matematyki, a
> co gorsza - nie istnieją sposoby wstępnego klasyfikowania problemów
> matematycznych jako "rozwiązywalne" i "nierozwiązywalne" - a więc jak
> nazwie Pan sytuację matematyka, który całe swoje życie poświeci próbie
> rozwiązania jednego z owych nierozwiązywalnych problemów? Czy z powodu
> jego "pecha" matematyka staje się mniej ścisłą nauką?
>

To nie do konca tak... Godel wykazal, ze istnieja twierdzenia, ktorych
nie da sie udowodnic, nie ma z reszta sensu zaglebiac sie w idee, gdyz
jest bardzo zlozon. Matematyka sama w sobie nie jest nauka sprzeczna. Co
do pojecia trudnosci problemu to istnieja odpowiednie klasy, ktore to ja
opisuja. Przy czym owszem, istnieja problemy, ktore nie posiadaja
rozwiazania, ktore je posiadaja, ale takze takie, o ktorych nie mozna
powiedziec, czy rozwiazanie maja, czy tez nie. Okreslanie przynaleznosci
problemu do danej klasy wykonuje sie, za pomoca sprowadzenia go do
innego problemu, ktory do tej klasy nalezy.


Pozdrawiam

jp