gOnia wrote:

> MAm problem z moją kloleżanką. Ma ona zaledwie 15 lat i problemy z barakiem
> łaknienia z przyczyn nerwowych. Za swój cel obrała sobie odchudzanie, lecz moim
> zdaniem przesadza i to bardzo. Zrobi wszystko dla swojego chłopaka by mu sie
> spodobać a on praktycznie w ogole nie chce zmienic jej nastawienia. Uważa ze
> jesli schudnie jeszcze pare kg to nic sie jej nie stanie. Jednak ona zwierza mi
> sie i twierdzi ze wciaz jest zbyt otyla. Ma 172 wzrostu, a waży zaledwie 45 kg.
> Obawiam sie, że to dopiero poczatek problemow, a ja juz nie wiem jak jej pomoc.
> Jak zmienić jej poglądy na ten temat i przmówić jej do rozsądku. Bardzo się o
> nią martwie.....

W przypadku anoreksji nie da się zbyt łatwo niestety przemówić do
rozsądku. To zaburzenie polega między innymi, na błędnych przekonaniach
na temat swojej wagii. Inaczej się siebie postrzega, niż to jest w
rzeczywistości.
Może spróbuj pogadać o Twoich spostrzeżeniach z rodzicami koleżanki, w
przypadku osoby niepełnoletniej to oni (czasem niestety) mają decydujący
głos. Razem poszukajcie w swoim regione ośrodka, który zajmuję się
problemem anoreksjii, aby można było pierw potwierdzić Twoją rozumiem
wstępną diagnozę.
Jeśli nie masz kontaktu z jej rodzicami, zawsze możesz spróbować przez
pedagoga szkolnego/wychowawcę. Wzkaźnik BMI przy wzroście 172 i wadze 45
wygląda już dość niedobrze. Także trzeba działać dość szybko i
kategorycznie. Samej Cię może być ciężko, poszukaj kogoś kto się na tym
zna i Ci pomoże.

powodzenia i głowa do góry :) Dacie radę :)
--
Pozdrawiam, Madzia