Dnia Wed, 21 Jul 2010 15:12:50 +0200, Strachu S. napisał(a):

> Ja bylem i u psychiatry, i u psychologa na NFZ.

No tak.
To wszystko wyjaśnia, tj wyjaśnia jego "olewający" stosunek do pacjenta.
Jesli nie możesz spróbować u innego i to prywatnie, to zawsze możesz
pogadac tutaj - jest tu (prócz mnie) kilka osób, z którymi może i warto.
Coś to może dać.
Przede wszystkim radziłabym Ci wykonać EKG i podstawowe badania. Wydęb od
lekarza skierowania.
Ja np miałam potworne bóle w jednej piersi, bóle głowy i kołatanie serca
tak straszne, ze nieraz zatrzymywało mnie wpół kroku i bałam się zrobić
krok więcej w obawie, ze zaraz umrę.
Po wykluczeniu nowotworu w piersi oraz zrobieniu EEG i EKG, które
wykluczyło nagłe pogorszenie się stanu serca wszystko (tj objawy bólowe)
minęło jak ręką odjął!!! To była połowa mego strachu mniej.
Potem zajęliśmy się z doktorem omawianiem moich stanów lękowych - tj ich
ukrytych źródeł i doszliśmy do całkowitej ich bezsensowności - tj
bezsensowności/nieważkości tych źródeł. Tak krok po kroczku to szło.
Dostalam Prozac, który bralam ledwie parę miesięcy. Pomógł.

Może zastanów się nad tym, co budzi u Ciebie największy niepokój/stres i
spróbuj to zracjonalizować, tj przeanalizować pod kątem rzeczywistego
wpływu tej sprawy/zdarzenia/okoliczności na Twoje życie. To tak po
pierwsze. Chcesz, to mozemy pogadać na priv. Mam trochę fajnych spostrzeżeń
co do technik mojego lekarza, tzn takich logicznych rozważań na temat moich
uwarunkowań. Pamietam to dosyć dobrze - chwilami byłam wręcz osłupiała...