On Tue, 2 Sep 2003 15:39:53 +0200, "oscar" <o...@k...net.pl> wrote:

>> Jeszcze Ci się płyta nie zdarła z tymi "ogranymi chwytami", tudzież
>> licealistkami/studentkami filozofii? Może czymś oryginalnym
>> zabłyśniesz?
>
>Ale po co zmieniac cos co dziala perfekcyjnie i swietnie oddaje istote
>tematu??

Perfekcyjnie zaspokaja Twoją potrzebę dobrego samopoczucia, bez
konieczności podjęcia wysiłku wynalezienia merytorycznych
kontrargumentów.

>Ale nie wiem czy cala psp chce tego sluchac, ale specjalnie dla ciebie
>wyjasniam ze "Gierki slowne" to
>
>a)klasyczne chwyty w dyskusji zywcem wziete z Schopenhauera.

We don't need no education? :-)
O sofistach jeszcze poczytaj. Byli ponad 2000 lat wcześniej. Swoją
drogą, czy nie zauważyłeś jeszcze, że sam stosujesz taki właśnie
"klasyczny chwyt" (deprecjacja formalna wypowiedzi zamiast rzeczowej
polemiki)?

>b)wieczne zchodzenie z tematu dyskusji na jakies personalne zagrywki

Tego nie popieram i nie praktykuję.

>c)rozwadnianie dyskusji.

Już to kiedyś przerabialiśmy. To, co Ty nazywasz "rozwadnianiem
dyskusji", jest w istocie ustalaniem definicji kluczowych pojęć, bez
czego dyskusja staje się jałowa.

>d)sprowadzanie wszystkiego do absurdu co mialo miejsce wlasnie w tym watku

Sprowadzanie do absurdu jest jak najbardziej uprawnioną formą
prowadzenia dyskusji. Pokazuje bowiem skrajne konsekwencje
(nieuświadomione bez tego!) określonego stanowiska. W większości
przypadków prowadzi do zmiany stanowiska, co świadczy o skuteczności
tej metody. Oczywiście dyskutant może okopać się w swojej krainie
ignorancji (nie jest to aluzja do kogokolwiek) i puszczać mimo uszu
absurdy, do których prowadzą *jego* przesłanki.

>e) babranie sie we wlasnych gownie, czyli znajomi, niezaleznie od tego co
>powiedza, sa akceptowani, a nieznajami - nowi, jak zapytaja sie cos na
>temat, sa kopani. Zaraz, zaraz, czy tym przypadkiem teraz nie bronisz
>kogos kogo juz znasz?

Na psp zawsze bronię stanowiska, a nie osobę. Niektóre osoby szanuję
bardziej niż inne, jeśli jestem przekonany, że są uczciwe i otwarte
(intelektualnie). Nie kopię nieznajomych. Kopię zarozumiałych. Ot, i
tyle.

>I powiedz mi , jesli riposta na tekst:
>"zaczynasz przekraczac granice absurdu"
>brzmi
>"nie ma granic absurdu - jesli wytoczysz granice, absurd znika."
>nie jest czysto erystycznym popisem, ktory ma wywolywac skurcze narzadow
>rodnych malo rozgarnietych hipisek, to co nim jest, do cholery???

Nie zacytowałeś tego, co Tren napisał chwilę później ("to tak na
marginesie"). Krótko mówiąc, Ty sam nadałeś tekstowi o "granicach
absurdu" przesadną rangę. Równie dobrze mogłeś zlekceważyć ten
fragment lub zastanowić się nad nim. To ostatnie nawet nie przyszło Ci
do głowy, prawda? :-)

>Przyjmij do wiadomosci ze nie mam ambicji bycia kawiarnianym filozofem i i
>mnie takie cacy-macy kompletnie nie imponuje.
>Czy az tak bardzo Cie to boli?
>Ja po prostu nie chce wchodzic w jakies gierki slowne nie zwiazane z
>tematem. Naprawde tak ciezko to zrozumiec?

Rzecz jest w czymś innym. Ty nazywasz "gierkami słownymi" każdą
argumentację, której nie potrafisz odeprzeć. Jest to nieuczciwy chwyt
erystyczny. :-)

>>Czyżbyś chciał w ten sposób powiedzieć,
>> że spłynie po Tobie każda próba skłonienia Cię do myślenia i
>> wykroczenia poza biadolenia typu "jacy to wy jesteście żałośni"?
>
>Ale po co ta agresja??

Żadna agresja. Odkąd czytam Twoje posty, widzę, że mnóstwo energii
wkładasz w ustawianie ludzi po kątach, narzekaniach, jacy to oni są
niepoważni. Tylko Ty jeden, wielki i wspaniały, wiesz jak należy
dyskutować. Kiedy jednak ktoś Ci coś wytknie, to reagujesz na to jak
zdarta płyta: "to są gierki słowne" itd.

--
Amnesiak
------
"A ja do jakich należę?
Do takich, którzy chętnie ulegają w dyskusji, i do tych, którzy
chętnie też kładą drugich."
Sokrates