Innym słynnym, znacznie późniejszym i bardzo znanym snem przewidującym
przyszłość, może także najbardziej wstrząsającym i dlatego zapadającym
głęboko w pamięć, jest sen amerykańskiego prezydenta Abrahama Lincolna
mówiący o jego własnej śmierci. Warto tutaj przytoczyć co sam
opowiedział żonie i kilku przyjaciołom o niepokojącym go wydarzeniu:

Dziesięć dni temu położyłem się spać bardzo późno i szybko zapadłem w
sen. Wydawało mi się, że wokół zapanowała martwa cisza. Nagłe
usłyszałem stłumiony szloch, jakby płacz gromady łudzi. We śnie
wstałem z łóżka i zszedłem po schodach. Tu ciszę zakłócał ten sam
żałosny płacz, ale nie widziałem łudzi, którzy rozpaczali. Szedłem od
pokoju do pokoju. Nikogo nie widziałem, ale idąc ciągłe słyszałem te
same łkania. Byłem zdziwiony i niespokojny.
Postanowiłem znaleźć przyczynę tych tajemniczych i zaskakujących
zjawisk. Wędrowałem dalej, dopóki nie dotarłem do Sali Wschodniej. Tu
czekała straszliwa niespodzianka. Zobaczyłem katafalk, na którym
leżało ciało w żałobnym stroju. Dookoła stali pełniący wartę żołnierze
oraz tłum łudzi. Jedni patrzyli żałośnie na ciało, inni płakali.
Zapytałem żołnierza: "Kto umarł w Białym Domu?" Odpowiedział:
"Prezydent. Zabił go zamachowiec."

Ta niezwykła opowieść nie wywarła większego wrażenia na słuchaczach.
Jednak nie zapomniano o niej, bo już kilka dni później, 14 kwietnia
1865 r. Lincoln został zamordowany, a jego ciało spoczęło na katafalku
w Sali Wschodniej Białego Domu !
Trudno nie podzielić się psychologiczną refleksją, czyli praktycznym i
radykalnym korzystaniem z mądrości snów, czymś co robię w swoim
gabinecie z klientami oraz na warsztatach - czyli: co by było, gdyby
Lincoln idąc za radą Twórcy Snów faktycznie SAM "stał się" zamachowcem
i zabił "prezydenta" po obudzeniu się? Gdyby zabił "siebie" jako rolę,
tożsamość i funkcję oznaczoną słowem "prezydent"? Gdyby "zabił" tę
najbardziej oficjalną, zawodową, polityczną część siebie, zrezygnował
ze swej funkcji-roli i wyjechał z Waszyngtonu jako szary, zwykły
obywatel, natychmiast i na zawsze? Czy wówczas zamachowiec również by
go zastrzelił? Pamiętajmy, że sen w którym sami giniemy, umieramy mówi
zazwyczaj o konieczności zmiany dotychczasowej tożsamości (która się
zużyła i umarła w jakimś aspekcie, jakości czy wymiarze). Swoją drogą,
ciekawe czy wcześniej Lincoln nie miał snów mówiących o śmierci w
innej, bardziej symbolicznej formie.
Łatwo coś takiego mówić po fakcie, zwłaszcza, że - jak już wyżej
wspomniałem - sny o śmierci danej osoby (tej, która ma umrzeć)
niezwykle rzadko mówią o faktycznej śmierci ciała śniącego/ej! Jeśli
już tak się dzieje, to sen raczej symbolicznie przedstawia kończenie
się sił życiowych; jak ginące zwierzę, wysychające rzeki, czy
usychające drzewa.
Nie mogę też powstrzymać się od podzielenia się mało znanymi
analogiami i niezwykłymi zbieżnościami jakie zaistniały pomiędzy
zabójstwem prezydenta Kennedy'ego, a zabójstwem wybranego równo 100
lat przed Kennedy'm Abrahama Lincolna. To tak jakby sen krążył i
powtarzał się... Oto kilka z nich:
Abraham Lincoln został wybrany do Kongresu w roku 1846, a Kennedy
równo sto lat później w roku 1946
Sekretarka Lincolna (która ostrzegała go, by nie szedł do teatru)
miała na nazwisko Kennedy. Sekretarka Kennedy'ego (która próbowała
zniechęcić go do wyjazdu do Dallas) nosiła nazwisko Lincoln.
Obaj następcy zastrzelonych prezydentów nazywali się Johnson i
pochodzili z amerykańskiego południa.
Następca Lincolna, Andrew Johnson urodził się w roku 1808; następca
Kennedy'ego, Lyndon Johnson, w roku 1908.
Lincoln został zastrzelony w teatrze pod nazwą "Kennedy"; Kennedy
został zastrzelony w samochodzie marki "Lincoln".
Obaj mordercy zostali zgładzeni, zanim zaczęły się ich procesy sądowe.
Tydzień przed zamachem Lincoln był w miejscowości Monroe, w stanie
Maryland; na tydzień przed swą śmiercią Kennedy spotkał się z aktorką
Marilyn Monroe.