On Wed, 21 Nov 2007 11:29:50 +0100, Michal Jankowski wrote:

>> Ależ jak się napisze po polsku, np. "nowotwór złośliwy", to zapewniam,
>> że pacjent zrozumie.

Ale "nowotwór złośliwy" to nie rozpoznanie.

>> A jak nawet nie zrozumie, to *znacznie* łatwiej
>> znajdzie w jakiejś Wikipedii, czy gdzieś indziej, niż gdyby szukał po
>> hasłach łacińskich.

A zrozumie?

> Prisajzli.
> Naprawdę, pisanie po łacinie przypomina dawne dzieje Kościoła
> Katolickiego, który zakazywał tlumaczenia Biblii, żeby maluczcy sami
> nie czytali bez pośrednictwa księdza.

Masz rację. Dlatego nie mam nic przeciwko pisaniu rozpoznań po polsku,
zwłaszcza, że jeszcze kiedy byłem aktywnym lekarzem, to każdemu swojemu
pacjentowi tłumaczyłem możliwie dokładnie osochozi.

> Gdyby tak jeszcze ta łacina stanowiła wspólny język lekarzy w wielu
> krajach, to może cień sensu w tym był.

A polski stanowi? Skoro nie, to jak uzasadnisz pisanie rozpoznan po
polsku? ;)

Ważne, że rozumieją ten język ci, do których przekaz jest adresowany.
Jeśli pacjent chce się dowiedzieć - lekarz ma obowiązek wyjaśnić mu co
napisał. Lekarz, nie wikipedia czy google, bo to lekarz ma wiedze i
umiejętności interpretacji rozpoznań w konkretnym kontekście. To samo
rozpoznanie może diametralnie różnić się rokowaniem u różnych osób i w
różnych warunkach.

> Ale przecież od dawna nie
> stanowi.

Zgadza się. Współczesną łaciną jest obecnie angielski.

m.
--
Pozdrawiam,
Marek Bieniek (mbieniek at epic pl)
Różnica między PRL-em a RP jest taka jak między zakładem karnym,
a zakładem dla umysłowo chorych. (Marcin Wolski)