Użytkownik "XL" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
news:5610f484$0$574$65785112@news.neostrada.pl...
> "Chiron" <...@2...com> Wrote in message:
>>
>> Użytkownik "Ikselka" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
>> news:eu68aw5xhvbp$.sd7jkvyzuc1z$.dlg@40tude.net...
>>> Dnia Sat, 3 Oct 2015 21:36:17 +0200, Chiron napisał(a):
>>>
>>>> Użytkownik "Ikselka" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
>>>> news:1va9136guqt10$.7ey64yjpqoz4$.dlg@40tude.net...
>>>>> Dnia Sat, 3 Oct 2015 11:46:10 -0700 (PDT), m...@g...com
>>>>> napisał(a):
>>>>>
>>>>>> Totalna pokora to przyjecie zalozenia "wiem ze nic nie wiem" i
>>>>>> wejscie
>>>>>> w
>>>>>> swiat z postawa dziecka ciekawego wszystkiego bez wstepnych zalozen
>>>>>> ;)
>>>>>
>>>>> Nie sądzisz, że to oznacza tyle, co zginąć?
>>>>> 3-|
>>>>
>>>> Wręcz przeciwnie, jak myślę.
>>>
>>> "Zbigniew Kaliszuk
>>>
>>> Pokora to jest prawda
>>>
>>>
>>> Dobry katolik powinien być pokorny, nigdy się nie przyznawać do swoich
>>> osiągnięć i zalet, absolutnie się nie wychylać. Takie stereotypowe
>>> myślenie
>>> niestety jest dość częste w środowisku kościelnym. Pokora, która jest
>>> bardzo ważną i cenną wartością, bywa w fałszywy sposób wypaczana.
>> Zgoda. Dalej już nie jest jednak tak zgodnie
>>
>>
>>> Regularnie pomniejszamy swoje sukcesy i zalety, a powiększamy wady. Ile
>>> razy słyszałem jak komuś coś się udało, tłumaczenia, ?eee, to tylko tak
>>> przypadkiem?. Zarazem osoby, które potrafią się obiektywnie, dobrze
>>> oceniać
>>> wzbudzają zgorszenie. Samemu podpadłem w życiu wielu osobom rzekomą
>>> pychą -
>>> choćby tym jak mówiłem o swoich osiągnięciach. Nieważne było to, że
>>> odwoływałem się do faktów i robiłem to w określonym celu na przykład po
>>> to
>>> by pokazać, że rozwiązania jakie proponuję przynoszą dobre rezultaty.
>> Czyli: regularnie stawał jako sędzia w swojej własnej sprawie i dziwi
>> się,
>> że wzbudzał zgorszenie. No mnie to akurat nie dziwi.
>>
>>
>>
>>> Wzorem dla katolików powinien być w oczywisty sposób Jezus Chrystus. On
>>> nie
>>> mówił o sobie ?Ja taki biedny cieśla, powiem wam dziś kilka słów, ale w
>>> zasadzie to nie musicie mnie słuchać?. Jezus wiedział, że jest Bogiem,
>>> że
>>> jest wielki, że to co głosi to są najważniejsze prawdy życia i nie bał
>>> się
>>> o tym mówić. ?Ja i Ojciec jedno jesteśmy". ?Ja jestem światłością
>>> świata,
>>> kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał
>>> światłość życia?, ?Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie
>>> przychodzi
>>> do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie? , ?Jam jest zmartwychwstanie i
>>> życie; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. A kto żyje i
>>> wierzy
>>> we mnie, nie umrze na wieki?. To są słowa jakie do nas kierował. Jezus
>>> nie
>>> chował się też gdzieś po kątach, ale przemawiał do tłumów czy uroczyście
>>> wjeżdżał na osiołku do Jerozolimy.
>> Porównanie- bardzo delikatnie pisząc- od czapy. Człowiek Oświecony, na
>> najwyższym jego stopniu (a takim był Chrystus jako człowiek na ziemi) w
>> żaden sposób nie może być porównany do przeciętnego śmiertelnika. To
>> bardzo
>> poważny błąd- także logiczny. Jezus przecież znał Prawdę.
>
> No nie do końca. Inaczej nie cierpiałby wątpiąc w najcięższym
> momencie - "Boże, czemuś mnie opuścił?"
> Gdyby znał CAŁĄ prawdę, Jego poświęcenie nie byłoby prawdziwe...
Znał całą Prawdę. To świetny przykład, jak nawet tak wysoko rozwiniętej
duchowo osobie zdarzają się chwile, w których jeszcze własne ego
przeszkadza. Wprawdzie poradził sobie z tą przeszkodą- ale jednak. Kolejny-
ostatni poziom rozwoju duchowego- to poziom awatara na ziemi. Nie ma w nim
miejsca na własne ego. Jest tylko prawdziwe "ja". W tym przykładzie- to
Jezus po Zmartwychwstaniu.



>> Przeciętny
>> śmiertelnik na ogół nawet się do niej nie zbliża. A cóż dopiero prawda na
>> swój własny temat. Znów- nemo iudex in causa sua.
>>
>>
>>> Bardzo zapadły mi w pamięć słowa, jakie ks. Piotr Pawlukiewicz na
>>> spotkaniu
>>> ?Czy Jezus był grzecznym chłopcem?? skierował do studentów: ?Pamiętajcie
>>> pokora to jest prawda. Jak ładnie tańczysz to ładnie tańczysz. Jak
>>> ładnie
>>> śpiewasz to ładnie śpiewasz. Jak jesteś przystojna i wszyscy na ulicy
>>> się
>>> za Tobą oglądają to jesteś przystojna. Wszyscy by się nie pomylili. Jak
>>> jesteś dobrą uczennicą, to jesteś dobrą uczennicą. Jak masz same piątki
>>> albo szóstki w indeksie to masz same piątki. Ale jak czegoś nie umiesz
>>> robić to nie umiesz tego robić. Pokora to jest prawda. Pycha to jest
>>> fantazja. Nawet jeśli tą fantazją lecimy w dół. Te nasze "ładnie
>>> śpiewasz",
>>> "a ja bęczę tylko"," ładnie malujesz", "a tam, gryzmolę", "ładną masz
>>> sukienkę", "a tam, taka stara, jeszcze po matce". Zamiast tego
>>> powinniśmy
>>> mówić: Podoba Ci się? Super Ja też uważam, że jest ładna.?
>> Tu z kolei następuje pomylenie opinii o... z tym, czym to jest. Poza tym-
>> operowanie językiem potocznym- żeby pokazać pewne logiczne tezy- jest
>> wręcz
>> niedopuszczalne. Jak pokazałem grupowiczowi, że ze zdania, które pisze w
>> swej stopce" Boga prawdopodobnie nie ma" wynika, że Bóg prawdopodobnie
>> jest-
>> niektórzy zwracali mi uwagę, że owszem, ale w mowie potocznej to tak nie
>> jest. Bo potocznie to się rozumie, że skoro ktoś mówi, że Boga
>> prawdopodobnie nie ma, to znaczy, że z pewnością Go nie ma.
>> No ale mowa potoczna w ogóle nie nadaje się do tego, by coś pokazać-
>> logicznie. A autor tu operuje właśnie mową potoczna- i wyciąga z tego
>> nieuprawnione wnioski. "Jak jesteś przystojna i wszyscy na ulicy się za
>> Tobą
>> oglądają to jesteś przystojna. Wszyscy by się nie pomylili. "
>> Wszyscy się oglądają? Czyżby wszyscy? Skąd to wiadomo? To nawet
>> nieprawdopodobne. Wszyscy by się nie pomylili? No cóż, miliardy much nie
>> mogą się mylić, prawda? Prawdziwie byłoby napisać, że wielu ludzi się
>> ogląda
>> na ulicy i wielu ludzi uważa daną osobę za przystojną.
>
> Tak należy to rozumieć właśnie. Nie sposób przecież spotkać na
> ulicy wszystkich, tylko wielu. Czyli oglądają się wszyscy,
> których spotykam. To miał autor na myśli używając skrótu
> myślowego. Dla mnie jest on jasny.
"Tak należy to rozumieć". No ale to nie może być język poważnego artykułu!

> Fakt, że kiedyś sama tego wciąż zaznawałam, oglądały się także
> kobiety... 3-)))
>
>> Czy można okreslic
>> obiektywnie, ze ta osoba jest przystojna? No nie. Czy subiektywnie-
>> rzeczywiście jest przystojna? Może i tak, a może potrafi się lansować.
>> I kolejny, kardynalny błąd. Kim jesteśmy? Czy my- to nasze ego? Przecież
>> tak, choć nie wprost- pisze IMO autor tego artykułu. Jednak i
>> chrześcijaństwo, a także inne systemy- jak buddyzm, czy myśliciele
>> starożytni- nie mieli wątpliwości: my- to nie nasze ego. Ego- to coś, co
>> się
>> tworzy. Coś, co utrudnia nam dojście do nas. My- nasza dusza- istniejemy
>> od
>> zawsze. Jedyny sposób, żeby dotrzeć do :"My"- to skruszyć nasze ego.
>> Oczyścić myśli, pozbyć się naszych (a najczęściej są to wyobrażenia
>> innych)
>> wyobrażeń o sobie. Jak nam się to uda- to być może dotrzemy do "My".
>> Jednak-
>> podkreślam- koniecznie musimy w tym celu oczyścić nasze myśli,
>> wyobrażenia-
>> a gwarancji, że wtedy dotrzemy do "My"- i tak nie mamy. Są metody
>> medytacji,
>> które zalecają własnie (w celu pozbycia się wyobrażeń o nas) pozbycia się
>> perfekcjonizmu. Na przykład: robisz coś świetnie- np śpiewasz? To
>> zaśpiewaj
>> coś, co wychodziło ci najlepiej, nigdy się nie myliłeś. Zaśpiewaj jednak
>> teraz- fałszując, myląc słowa. To umożliwi ci skonfrontowanie się z samym
>> sobą. Prawdziwym, nie ze swoim ego.
>>
>> Autor tu całkowicie myli i błędnie utożsamia ego- czyli zespół nabytych
>> wyobrażeń o nas, z prawdziwym "My"- czyli odwieczną naszą duszą.
>
>
> Nasza odwieczna dusza nic nie ma do tego, co realnie w życiu
> osiągamy. Tylko nasze NABYTE przekonania. A jakieś wyobrażenia o
> nich też w nas powstają, to naturalne.
Nasza dusza ma wiele do tego, co w naszym życiu osiągamy. Nasze ego- to
zbiór fałszywych na ogół opinii o nas samych. To nam przeszkadza w odkryciu
tego, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy, a także- skąd przyszliśmy. Nie możemy
przez to osiągnąć tego, co osięgnąć powinniśmy w tym życiu. Tylko więc
odrzucenie tych etykiet, fałszywych wyobrażeń- przybliży nas do nas samych-
i do Boskiego Planu.



>>> Wszystkie talenty mamy od Boga. Jeśli więc pomniejszamy swoje
>>> umiejętności,
>>> to zarazem umniejszamy działania Pana Boga w naszym życiu. Gdy zamiast
>>> przyznać się, że ładnie śpiewam, mówię ?a ja bęczę tylko? to On mógłby
>>> do
>>> mnie krzyknąć ?No, co ty?! To od mnie ten talent!?. Nasze talenty
>>> powinniśmy rozwijać, wykorzystywać a jak trzeba to się nimi chwalić i w
>>> ten
>>> sposób wielbić Stwórcę.
>> Uważam, że ładnie śpiewam. Inni (sądząc z reakcji na mój śpiew)- też
>> chyba
>> uważają podobnie. Taka postawa umżliwia nam np udoskonalanie naszego
>> śpiewu.
>> Przyjęcie zaś, że ładnie śpiewamy- zostawia nas w tym samym miejscu. No
>> bo
>> co mamy robić? Ładnie śpiewamy- i tyle, to po co to udoskonalać?
>
> Nie widzę sprzeczności, przecież ludzie różnią się w dążeniach -
> nie wszyscy utalentowani prą na wyżyny: większości wystarczy
> przyjemność śpiewania bliskim, tylko nieliczni zostają śpiewakami
> [Panu...], no a tylko tacy potem... zostają świętymi
> :-)
Brak pokory uniemożliwia wręcz uczenie się (raczej: zapamiętywanie- jak to
określał Platon a także wielcy ojcowie Kościoła- jak Orygenes). Jedynie
pokora umożliwia nam falsyfikacje, odrzucanie naszych dotychczasowych
dokonań, przewartościowywanie. Osoba pozbawiona pokory- to np Narcyz. On
pozostaje niezmienny. I- stojąc w miejscu- cofa się.



>>> Współczesny świat potrzebuje uczciwych menedżerów, rzetelnych
>>> dziennikarzy,
>>> oddanych pacjentom lekarzy, obiektywnych sędziów i prawników,
>>> kierujących
>>> się wartościami katolickimi aktorów czy reżyserów. Nie bójmy się stawiać
>>> sobie ambitnych wyzwań i dążyć do sukcesów.
>> Zgoda
>>
>>
>>> Fałszywa pokora zabija w nas talenty i szczęście. Potrafiąc docenić
>>> swoje
>>> zalety, sukcesy, ale i obiektywnie patrząc na swoje wady jesteśmy w
>>> stanie
>>> się rozwijać, zyskiwać motywację do pracy nad sobą, pokonywać prawdziwe
>>> słabości, zdobywać kolejne osiągnięcia i w ten sposób realizować cele do
>>> których powołuje nas Bóg.
>> Zgoda
>>
>>> Szczególnie biernej, milczącej postawy nie można zajmować wtedy, kiedy
>>> zagrożone są wartości, w które wierzymy. Dzisiejszy świat próbuje nas
>>> przekonać, że nie należy ich bronić, gdyż jest to nie zgodne z pokorą.
>>> Nie
>>> możemy dać sobie tego wmówić. Jeśli zależy nam na szczęściu i zbawieniu
>>> innych ludzi to o wartościach i wierze musimy mówić jak najgłośniej!"
>>
>> Tak. Tyle, że ten wniosek nie wypływa z jego wcześniejszego pisania.
>
> Wg mnie jak najbardziej wypływa - jest to rozszerzenie rozważania
> z osobistych wartości na ogólnoludzkie.

No to wpisujemy to do protokołu rozbieżności
:-)

--

Chiron


---
Ta wiadomość została sprawdzona na obecność wirusów przez oprogramowanie antywirusowe
Avast.
https://www.avast.com/antivirus