"Bacha" <b...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:bmli86$2nrr$1@foka1.acn.pl...

> Teraz wystarczy tylko to wszystko uporządkować.

http://216.239.59.104/search?q=cache:XyOm8sOEwAwJ:so
krates.umcs.lublin.pl/~f
rawe/rysy.htm++%22Cialdini%22&hl=pl&lr=lang_pl&ie=UT
F-8

(niestety tylko kopia strony) :)

/.../

2.5. EWALUACJA

W spostrzeganiu, jak w każdej aktywności człowieka, ważny jest czynnik
emocjonalno - motywacyjny. Czynnik ten explicite ujmiemy wprowadzając proces
ewaluacji, jako istotny element spostrzegania obiektu. Ze względu na
intensywność potrzeb biologicznych i psychicznych sytuacje spostrzegania
można podzielić na dwa typy:

1. sytuacje, w których określona potrzeba lub grupa potrzeb (lub celów do
osiągnięcia) wyraźnie dominuje w swerze emocjonalno-motywacyjnej
2. sytuacje, w których brak jest wyraźnej dominacji jakiejś określonej
potrzeby i stan motywacyjny osoby nie jest specyficznie ukierunkowany.

Sytuacją pierwszego typu jest spostrzeganie twarzy przez noworodka, gdy
wizualnie spośród innych elementów wyróżnia tylko takie, które mają
strukturę twarzy. Ta, najprawdopodobniej wrodzona zdolność, świadcząca o jej
znaczeniu dla przetrwania, służy nawiązaniu pierwszego kontaktu z osobą
matkującą. Kontakt ten jest wzmacniany przez zachowania powitalne noworodka
oraz przez jego określone kształty ciała (tzw. schemat dziecięcości)
wyzwalające uczucia rozczulenia, opiekuńczości. W skład schematu
dziecięcości wchodzą m.in.: pyzate policzki, wypukłe, wysokie w stosunku do
małej twarzyczki czoło, proporcjonalnie duże oczy, małe usta kształtem
sposobne do ssania, duża w stosunku do tułowia głowa, zaokrąglone kształty
ciała, ... (Eibl - Eibesfeldt, 1987). Podobne bodźce kluczowe i wrodzone
mechanizmy wyzwalające określone emocje i zachowania właściwe są też innym
stworzeniom, zwłaszcza ssakom.
O znaczeniu kontaktu wzrokowego matki z dzieckiem świadczą zachowania matki,
nie przyjmującej dziecka po urodzeniu.

Ryc. 28. Profile głów a reakcje opiekuńcze (Lorenz, 1943) L - Głowa dziecka
i profile zwierząt o podobnych proporcjach, wyzwalające reakcje opiekuńcze u
człowieka P - Profile głowy osobników dorosłych nie mające cech takiego
wyzwalacza

Opisane przez Dröschera (1988) zachowania, sfilmowane przez
Eibl-Eibelsfeldta w Papui - Nowej Gwinei mają miejsce, gdy matka ma już
troje dzieci.Odbywa się to na rozkaz znachora. Kobieta rodzi w samotnej,
odległej od wsi chatce. Po urodzeniu, odwracając wzrok od dziecka przyrzuca
go, uprzednio przygotowanymi, ulistnionymi gałązkami, aż stanie się
niewidoczne. Wcześniej zatkała sobie uszy, by nie słyszeć krzyku noworodka.
W ten sposób, nie nawiązując kontaktu z dzieckiem, deprecjonując jego
wartość, łatwiej jest jej przeboleć stratę. Zwrócenie oczu w kierunku twarzy
matki, połączone z uśmiechem, obserwowane jest także u niewidomych niemowląt
(Eibl - Eibesfeldt, 1969).

Eksperymenty etologów z atrapami wskazują, że wyzwalacze są konfiguracyjne.
Określone zachowanie może być aktywizowane przez wiele bodźców kluczowych.
Im jest ich więcej, tym silniejszą reakcję wyzwalają. Silniejszą reakcję
wyzwalają także atrapy o cechach wyolbrzymionych, ponadnormalnych -
niewystępujących w naturze (Lorenz, 1943; Eibl - Eibesfeldt, 1986).
Spośród różnych rysunków profilu głowy dziecka [ryc. 29.), faworyzowane były
(przez 10-13 letnie dziewczynki i 18-21 letni mężczyzn) te, o wyolbrzymionej
mózgoczaszce i wypukłości czołowej. Kobiety preferowały nadnaturalny
przerost górnej części głowy częściej niż mężczyźni (Hückstedt, 1965). Takie
wyniki potwierdzili w badaniach Gardner i Wallach (1965), oraz Fullard i
Rieling (1976). Prawie wszyscy mężczyźni powyżej lat osiemnastu i wszystkie
kobiety powyżej dwunastu lat (wcześniej skłonności do uczucia rozczulenia
jeszcze nie dojrzały) zdecydowanie wolą dziecko o ponadnormalnych kształtach
głowy (Dröscher, 1982). Głowy owłosione (ryc. 29. C, D) miały więcej
zwolenników niż nieowłosione (ryc. 29. A, B), ale tylko wówczas, gdy kształt
głowy w obu przypadkach był identyczny (Wickler, 1974).

Dojrzałe kobiety zachowują cielesne sygnały dziecięctwa. Czoło ich jest
bardziej wypukłe od męskiego, policzki bardziej zaokrąglone, a twarzowa
część czaszki ogólnie delikatniejsza i mniejsza, mniej wydatne mają nos i
brodę. Dziecięce cechy twarzy bywają dodatkowo podkreślane przez makijaż.
Różuje się policzki, usta kształtuje się w postać słodkiej ssącej buzi,
oczom nadaje się pozornie większe rozmiary. Cechy te hamują u mężczyzny
grubiańskie agresywne zachowania i ułatwiają mu odgrywanie roli tkliwego
opiekuna (Wickler, 1974).

/.../
Ewaluacja, uwaga, zainteresowanie spostrzeganą osobą o określonych
kształtach zależne są m.in. od płci, etapu rozwojowego, sytuacji społecznej
osoby spostrzegającej . Mierzalnym wyznacznikiem tego jest zmiana wielkości
źrenicy w czasie patrzenia. Podczas ogladania zdjęć niemowląt, u kobiet
źrenice rozszerzają się niezależnie od tego czy są zamężne, wolne i czy mają
dziecko. U mężczyzn rozszerzają się tylko u żonatych z dzieckiem, natomiast
u wolnych lub żonatych bezdzietnych, zwężają się (Hess, 1975).


> Buziaczki. Bacha.

Buziaczki :)
E.