Kilka dni minęło, mam nadzieję, że chandra troszeczkę też ... ale napiszę :)

Wiesz, co ja robię z napastliwymi, czarnymi myślami, które czasem są bardzo
prawdopodobnym obrazem przyszłości a czasem mają kiepskie rokowania na
spełnienie się, a jednak dopadają i męczą? Oswajam je. Zamiast się zadręczać
wyobrażam sobie, że staje się to, czego tak się boję i samo to wyobrażenie
sprawia, że boję się mniej. Potem zaczynam sobie wymyślać sposoby wyjścia z
systacji po krachu. Powoli, powoli sprawa nie staje się tak straszna a potem
okazuje się, że wszystko było teorią i żaden krach nie nastąpił - czego Ci
serdecznie życzę.

Pozdrawiam,
Nela