Użytkownik "Bbjk" <b...@q...pl> napisał w wiadomości
news:hmjkkc$nkf$1@inews.gazeta.pl...
> Fragile pisze:
>
>> A ja nieco inaczej jednak to widze, inaczej odbieram, inaczej
>> czuje... W zwiazku z ukochana osoba, ta jedyna, ta wyjatkowa,
>> wszystko, doslownie wszystko (z pozoru najzwyklejsze, codzienne
>> czynnosci) staja sie wyjatkowe, niezwykle i nadzwyczajne.
>> Kazdy dzien u boku tej osoby jest wiec nadzwyczajny, kazdy
>> dotyk, kazde przytulenie, kazda wymiana zdan, kazdy wspolnie
>> zjedzony posilek, kazda wspolnie spedzona chwila.
>
> Jasne.
> Ale poza Tym Jedynym widzisz świat, prawda?
>
Oczywiscie.
Mysle jednak, ze postrzegam i dobieram ten swiat _tak a nie inaczej_,
m.in wlasnie _dzieki_ temu, ze jest Ten Jedyny. Choc pewnie mozna
spojrzec na to tez na odwrot - dzieki temu, jak postrzegam swiat i
zycie, jestem z Tym Jedynym.
>
> A nawet jeśli nie, to nie wrzeszczysz na całe gardło, że to jedyny słuszny
> pomysł na życie.
>
Jasne, ze nie :) Nie mam prawa.
I nie traktuje tego jako pomysl na zycie.
Jest to cos, co _jest_.
Pomysl na zycie to w moim odczuciu plan, strategia, to cos,
co realizujemy krok po kroku, na co mamy wplyw od poczatku do
konca (pomijajac oczywiscie pewne przeciwnosci losu,
na ktore nie mamy wplywu).
Milosc natomiast, ta prawdziwa, nie jest imo "pomyslem"
na zycie. Nie mozemy jej na sile zdobyc, znalezc.
Gdy zdarza sie cud (a milosc postrzegam wlasnie jako cud),
mozemy go przyjac, i o niego dbac. Mozemy go rowniez "olac"
lub odrzucic. Wolny wybor. Ale odchodze powoli od tematu...
>
>> Jedno drugiego przeciez chyba nie wyklucza.
>> Co nie zmienia faktu, ze i tak najbardziej lubie oddawac sie
>> swym pasjom w towarzystwie mojego Meza :)
>
> Tak, to jest świetne. Ale i pasje przecież masz, nie tylko Męża ;)
>
Tak.
Tylko czy bylabym w stanie realizowac swoje pasje,
oddawac sie im z taka namietnoscia, gdyby nie bylo przy mnie
meza? Czy bylabym tak tworcza jak jestem, gdyby nie bylo go
tutaj? Tego nie wiem, ale przypuszczam, ze to juz nie byloby to.
Moja tworczosc mialaby zupelnie inny wymiar, co jest oczywiste,
poniewaz i ja bylabym wowczas nieco inna.
Doswiadczenia, ktore przychodzi mi przezywac w zwiazku
sa motorem, esencja. Te doswiadczenia to oczywiscie nie tylko
chwile radosne i piekne, ale niestety masa chwil dramatycznych,
masa dylematow, lez, smutku. Czyli pelnia. Pelnia, ktorej zycie
(Bog, opatrznosc, jak kto woli) w swej laskawosci pozwala nam
kazdego dnia doswiadczac.
>
>
>>> B. http://bajarka.fotolog.pl/ tu też mamy wodę :)
>>>
>> Cudne... :)
>
> Dzięki. Oglądane rzecz jasna w 4 oka, aproposik podwątku.
>
W 4 oka oglada sie jednak inaczej, nie sadzisz? :)

Pozdrawiam,
F.