On 4 Maj, 18:15, sampi <g...@a...pl> wrote:

> Ja rozumiem...historia jest historią, nie zostanie zapomniana, ale
> może by tak zacząć żyć i tworzyć nową niż ciągle być postrzeganymi
> przez pryzmat rozbiorów, obozów itd,i  ciągle się umartwiać z mina
> pątnika.Fakt nasza historia być może była  poniekąd uwarunkowana
> newralgicznym położeniem w europie, ale czy ciągłe odwoływanie sie do
> przeszłości nie
> tworzy z nas w oczach innych państw odwiecznych cierpiętników ?
> Czy my aby nie chcemy stale myśleć, pisać rozumować i przedstawiać sie
> jako  "naród, który przeszedł tyle,że chyba nikt tyle nie przeszedł"?
> I co wobec tego, ciągle żyć pod kopułką wywoływania w innych litości
> ze względu na przeszłość.

Ja myślę, że to nie jest do końca tak. Faktem (historycznym) jest, że
Polską próbowano się dzielić - mam tu na myśli rozbiory. Faktem też
jest, że druga wojna światowa rozpoczęła się od ataku Niemiec na
Polskę i że to u nas padło najwięcej ofiar. Tak więc Polacy mają
powody, aby ubolewać nad swoim losem i nad przeszłością.

Z drugiej jednak strony, Polak zawsze znajdzie sobie jakiś powód do
narzekania. I, być może, jest to uwarunkowane właśnie historycznie.

Pozdrawiam,
darr_d1