Użytkownik Ania Lipek :

> Zawsze zastanawiałam się na czym polega sens życia aż wreszcie doszłam do
> pewnych wniosków z którymi chciałabym się z Wami podzielić.

No to słuchamy.

>Człowiek żyje po
> to aby srać, bo jak się nie wysra, to w dupie są gówna, a jak w dupie są
> gówna to wylatują z niej śmierdzące pierdły, czasem mogą być one głośne, a
> czasem tajniaki (czyli ciche), ale zawsze cechują się charakterystycznym
dla
> nich zapachem, chociaż czasami prawie nic nie czuć.

No, jest to jakaś teoria, nawet logiczna, tyle, że nie wiem, gdzie tu "sens
życia".

>Pomyślicie sobie: "a co
> pierdły mają do sensu życia",

A no takem se własnie pomyślał...

>a no mają wiele.

O, to jest ciekawe. Co mianowicie?

>No, więc kochani teraz ja -
> wielka i potężna Ania odpowiem na te odwiecznie męczące Was i mnie
pytanie,
> na które znalazłam odpowiedź.

Teraz to slucham jeszcze uważniej:

>Zawsze trzeba się wysrać, aby nie śmierdzieć i
> jest to również dobra kuracja odchudzająca, bo po każdym takim skupczeniu
> się tracimy parę kilogramów. Tak więc żyjemy po to aby zapobiegać, aby
> zapobiegać temu by mieć coś zbędnego w sobie, pozbywamy się gówien, dzięki
> czemu nie śmierdzimy i przy okazji zapobiegamy zbędnemu tłuszczowi. Jeśli
> zapobiegamy gównom, to możemy również zapobiegać czemuś co jest
niewidoczne,
> a chodzi mi o niepotrzebne uczucia, które sprzyjają nam wtedy jak się
stanie
> coś złego, zostaniemy zranieni lub po prostu zrobimy z siebie kompletnych
> imbecylów i źle się z tym czujemy.

Fascynuje mnie głębia tego stwierdzenia, ile tu poezji...
Genialne porównanie już nawet nie homeryckie, świetna analogia wynikająca z
samego życia. Płynne przejście z istoty srania do spraw uczuciowych nie jest
latwe, muszę Ci pogratulować wyobraźni :-)

>Wywalenie z siebie to co nas boli,
> wyzwanie innych aby samemu poczuć się lepiej jest wprost idealną kuracją
> dobrego samopoczucia i życie staje się lżejsze.

Dokładnie tak jest, stosuję to często, ale nigdy z gównem nie skojarzyło mi
się :-)
Dobre, bardzo dobre... :-))

>Wczoraj z ust moich rodziców
> usłyszałam opinię o mnie
[tu robimy ciach...]
> To ja już kończę, bo idę się wysrać :-)).

Zgadzam się z tym, są takie przypadki, do których i ja się zaliczam, że
musze sie wyżyć i wtedy jest lżej. Tyle tylko, że trzeba wyczuć pewną
granicę i moralną i w zachowaniu. Czasem można przegiąć.
Filip