Flyer; <cbh7lk$mcp$1@atlantis.news.tpi.pl> :

To jeszcze. Derealizacja

Założenie - człowiek ocenia [pamięta] pewne rzeczy m.in. po cechach
charakterystycznych dla wydzielonej klasy lub poprzez zlepek x
warunkowań na bazie różnych stanów emocjonalnych.

W pierwszym przypadku - np. ocena nowego obrazu na podstawie wartości
ogólnej innych obrazów

W drugim przypadku - takie puzzle - część elementów zostaje zapamiętana
przy użyciu "złości", część przy użyciu "przyjemności", część itd.

Derealizacja to inaczej utrata jakiegoś charakterystycznego sygnału z
ośrodków "emocji" albo utrata powiązania [utrata pamięci] jakiegoś stanu
emocjonalnego leżącego [warunkującego] dany fragment pamięci [a tym
samym utrata pamięci fragmentów dowiązanych] - wtedy fragment, lub
całość jakiejś "rzeczy" nagle staje się "nieznana" i od człowieka
poznającego na nowo daną rzecz zależy jaki wymiar mu przypisze [jak go
zapamięta]. Wybiórczość derealizacji, czyli brak pełnego efektu amnezji
jest związana ze składaniem obrazu rzeczywistości z wielu różnie
warunkowanych fragmentów - można np. "zapomnieć" wartości przypisywanej
jakiemuś obrazowi [czyli po prostu zapomnieć wartości obrazu - jeżeli
miał jedną dla wszystkich elementów], ale nie zapomnieć wartości
charakteryzującej klasę danych obrazów - jest to w pewien sposób
mechanizm uogólniania na bazie "zapominania".

Flyer - nie specjalista

--
Szukam roboty - zdolny i chętny, z doświadczeniem w łączeniu wody z
ogniem i wykonywaniu niewykonalnego. ;)