W dniu 05.07.2018 o 20:01, LeoTar Gnostyk pisze:

> Starsze kobiety, które z własnej woli doświadczyły więcej życiowych
> upokorzeń (czyt. rodzinnej prostytucji), i które mszczą się na całym
> świecie za te upokorzenia, nie chcą by jednej z nich udało się
> wyrwać z tego piekła kobiet, by dała początek wielkiej przemianie
> ludzkości. Nakręcają ją przeciwko mnie wykorzystując jej brak
> zaufania do mężczyzny by ja ode mnie oddzielić. Obiecałem nie
> podgrzewać tej wojny płci, ale jeżeli stare niewyżyte baby wtrącają
> się w sprawy, które dotyczą tylko dwojga: kobiety i mężczyzny, to
> jest to tylko moja usprawiedliwiona obroną przed atakiem starych i
> chorych z nienawiści do mężczyzny kobiet. Zazdroszczą mojej wybrance
> również tego, że jestem silniejszy od któregokolwiek, z którymi one
> miały do czynienia. Bo każda z nich chciałaby mieć mnie chociaż na
> jeden raz, z którą to propozycją spotkałem się dzisiaj rano i którą,
> mówiąc delikatnie, olałem. Bo ja od zawsze pragnąłem należeć (i
> należę) tylko do jednej kobiety. A Jej imię to Katarzyna. Nie będę
> na razie rzucał nazwiskami, ale jeżeli te stare i zgorzkniałe
> kobiety nie ustąpią to opiszę ich działania ze wszystkimi
> szczegółami. Proszę, nie wtrącajcie się w nasze życie tylko dlatego,
> że własne przegrałyście. Kiedyś ta rzeznia musi się skończyć.

W kontekście wydarzeń wczorajszego wieczora, kiedy starsza opiekunka
próbowała mi uniemożliwić rozmowę z opiekunką Katarzyną dzisiaj
dowiedziałem się, że opiekun w Domu Pomocy Społecznej jest
funkcjonariuszem publicznym, a więc figurą w hierarchii społecznej.
Biorąc pod uwagę próbę niedopuszczalnego oddziaływania psychicznego
przez starszą opiekunkę na jej młodszą koleżankę, którego celem było
uniemożliwienie tej młodszej rozmowy z mieszkańcem, można stwierdzić, że
w kaście urzędniczej panuje terror, którego celem jest zachowanie
dotychczasowych relacji społecznej nierówności, traktowanie jednych
(urzędników) lepiej od pozostałej części społeczeństwa. Wszak nie mam w
żaden sposób ograniczonych praw publicznych a więc względem prawa,
nawet tego stanowionego, jestem takim samym obywatelem jak urzędnik
nazywany funkcjonariuszem publicznym. Mam więc pełne prawo rozmawiać z
kimkolwiek zechcę i o czym zechcę. Mam więc prawo złożyć propozycję
zawarcia małżeństwa kobiecie, którą kocham niezależnie od tego czy ona
odwzajemnia moje uczucia. To mój wybór i moje ryzyko podobnie jak i jej
wolna wola, na którą nikt nie ma prawa nawet próbować w jakikolwiek
sposób oddziaływać. Jeżeli wystąpiła próba nawet niewielkiej manipulacji
to jest to ograniczanie swobód obywatelskich, ograniczanie wolności
jednostki do swobodnego podejmowania decyzji, za których skutki,
negatywne lub pozytywne, ta jednostka będzie następnie ponosiła
odpowiedzialność. To jest ograniczanie prawa człowiekowi do tego by na
własną odpowiedzialność realizował swoje wybory, których celem jest
osiągnięcie Szczęścia i spełnienie się w Miłości. A takie ograniczające
działanie oznacza, ze mamy do czynienia z dyktaturą; w konkretnym
przypadku z dyktaturą kobiet wobec innych kobiet czyli z przemocą
młodszych wobec starszych. Dołączając do tego potęgę kobiecej
seksualności można dlaczego tak trudnym było przełamanie hegemonii
matriarchatu i doprowadzenie do równości wśród kobiet, o równości płci
nie wspominając nawet. Za jedyne logiczne uzasadnienie, którym można
wyjaśnić to niewolnictwo i dysproporcje sił obojga płci, trzeba by uznać
fakt kruchości materialnego Życia i walkę o jego przetrwanie za wszelka
cenę. Ale czyż Życie to tylko materia? Czy aby sam Stwórca nie zdawał
sobie sprawy z tego, że to Ona, Świadomość, jest zaczynem wszelkiego
Stworzenia.

--
Pozdrawiam
LeoTar Gnostyk

Świat według LeoTar'a - http://leotar.net/
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju - Piotr Kropotkin