Użytkownik "Joanna_Maria" <j...@g...pl_wytnij> napisał w wiadomości
news:bpdii0$gt6$1@zeus.man.szczecin.pl...

> Użytkownik <a...@p...onet.pl> napisała:

> > Wiem że mnie nie zdradzi i będzie przynajmniej starał sie mnie zrozumieć.

> Przepraszam, ze tak sie wtrącam w Twoją prywatną definicję, ale chciałabym
> zwrócić uwagę dość popularny "błąd" w założeniu. "Wiem, ze mnie nie
> zdradzi" - taka wiedza niestety nie leży w mocy żadnego człowieka!

Dlaczego nie, Joanno?
Ja tak właśnie rozumiem przyjaźń. Nigdy nie zdradzam przyjaciół ale i niewielu do tej
grupy
zaliczam.
Jeśli zaś okazuje się, że ktoś, kogo uważałam za przyjaciela lub potencjalnego
przyjaciela, zdradził
mnie,
wtedy.. odwracam się, ograniczam kontakty lub je zrywam.
Po prostu pomyłka.

> To mogą
> być nasze oczekiwania co do przyjaciela, nasza wiara w to, nadzieja i
> ufność. Ja bym powiedziala, ze przyjacielem moze byc ten, KTO JEST WART
> NASZEJ WIARY. Ale nie, ze ten, kto nigdy czegos nie zrobi - bo nie mamy daru
> przewidywania przyszłości.

Wybieramy i nadajemy nazwę "Przyjaciel" komuś,
kto wypełnia w naszym pojęciu "wzorzec" tego pojęcia.
Nie są to przecież ludzie z łapanki :).
Spodziewać się więc możemy , jeśli JUŻ
uznamy kogoś za przyjaciela, że jest tego wart i nie zdradzi.

Nie ma oczywiście ideałów - nie o to chodzi!
- chodzi o to, że przyjaciel nie robi pewnych rzeczy,
zarówno przeciw nam jak innym ludziom.

Jakia to musiałaby być sytuacja by zdradzić?

No i nie mówimy w tej chwili o necie,
to chyba już TERAZ oczywiste ;)

E.