On 9 Lut, 22:17, Ikselka <i...@g...pl> wrote:
> Dnia Thu, 09 Feb 2012 21:51:09 +0100, zdumiony napisał(a):
>
> > W dniu 2012-02-09 21:49, Ikselka pisze:
> >> Ponadto Wokulski-lalka pretendował do sfery wyższej, tam (nawet dla niego,
> >> kupca) było to "lepsze". Więc kiedy "lalka" zapragnęła nagle być
> >> człowiekiem, to wydłubano jej oczko...
>
> > O co chodzi z tym oczkiem?
>
> Epizody, w których Wokulski pomimo spełnienia się pragnienia obracania się
> w obcej sferze zaczyna coraz częściej odczuwać pogardę ze strony tych ludzi
> - pomimo ich uśmiechów i pozornej akceptacji. Dotąd nie zauważał tego, bo
> sam uważał się za lalkę, tj za kogoś w sposób naturalny i przyrodzony
> gorszego i godził się z tym - ale kiedy uwierzył z zachęty Izabeli i jej
> ojca oraz ich znajomych, zaczął sam o sobie myslec lepiej, tj ze jest ich
> godny itp. - lalka zaczęła ożywać, ale i dzięki temu zauważać jak ją
> traktują naprawde i czym jest dla nich.
> I wreszcie scena podróży pociągiem - kiedy Wokulski dzięki swej świeżo
> nabytej angielszczyźnie brutalnie zostaje sprowadzony na ziemię.
> Ale już nie był w tym momencie "lalką" - już obudzono w nim ambicje i wiarę
> w siebie, nie tylko obłudnym traktowaniem, ale i dobrocią (prezesowa
> Zasławska). I już do postaci "lalki" nie było powrotu - tragedia bohatera
> spełnia się. Już nie "lalka", ale i nie "człowiek". Rzuca się w sprawy
> prozaiczne (handel, pieniądze), chcąc w nich utonąć jak kiedyś - aby nie
> czuć, nie cierpieć, szuka poprzedniego stanu. Jednak do tego nie ma
> powrotu. Finał znamy. Sugestia dalszych (o ile w ogóle) losów
> człowieka-lalki nie jest optymistyczna.
> --
>
> XL

taki duzy i gruby face ma byc lalka? chyba misiem? a chodzi o to ze
"wypadlo oczko temu misiu", i "przestan do mnie mowic MISIU!"