W dniu 2012-03-16 14:50, Chiron pisze:

>
> Nikt już nie mówi po ludzku
> Rykiem i śmiechem się chwalą
> Głaszczą i chłoszczą do skutku
> Kłus nasz przechodzi w galop!
>
>
> Pędzę na zgiętych kolanach
> Więcej niż znieść mogę znoszę
> Aż świta myśl niesłychana
> I ludzką głowę podnoszę
> To nic że ostrogi bodą
> Szpicruta nad uchem gra!
> To jeździec stworzony pod siodło
> I jeźdźca dosiąść się da!

Jak to milo, że cytujesz Kaczmarskiego, mojego ulubieńca. To dobrze
rokuje, że znając jego poglądy i pochodzenie podpierasz się właśnie jego
tekstem :)
--
B.