Janusz H. napisał(a) w wiadomości: <3...@p...onet.pl>...
>Czy nadal kochamy życie?
>[w: Erich Fromm "Miłość, płeć i matriarchat", Rebis 1997]
>
> Pytanie, czy nadal kochamy życie, dla niektórych z Państwa może
>zabrzmieć jako irytujące, a nawet jako bezsensowne. Czyż wszyscy nie
>kochamy życia?

Eee, nie podnudzaj Koleś. Co u Fromma trąci myszką, u Ciebie brzmi jak
dziecinna egzaltacja starej panny. Pewnie teraz dopiero Fromma odkryłeś. Ja
już nim rzygam!
> >
> Życie jest zawsze procesem: procesem przemian i rozkwitu, procesem
>nieustannej interakcji pomiędzy strukturą organiczną a środowiskiem.

A śmierć też jest procesem. Codziennie zdycha Ci parę milionów komórek np.
kory mózgowej, która się nie regeneruje. A jak w Twoim organiźmie zacznie
rozkwitać nowotwór, to obaj pójdziecie do piachu.

>co jednak nie oznacza - w ścisłym
>rozumieniu - że dają się przewidywać indywidualne cechy żywej istoty.
>Stanowi to jeden z wielkich paradoksów wszelkiego życia. Życie jest
>przewidywalne - a zarazem nie jest.

Jak to pięknie ujął Wielki Elektryk - "Jestem za, a nawet przeciw"!

> Należy dodać, że dotyczy to naszego stosunku nie tylko do życia
>innych, lecz również do naszego własnego. Każdy z nas zna kogoś, kto nie
>potrafi być spontaniczny, kto nigdy nie czuje się swobodnie, ponieważ
>stara się kontrolować swe uczucia, myśli i poczynania, kto nie może
>podjąć żadnych działań, jeśli nie wie jakie będą ich skutki,
Tacy opętani potrzebą kontroli ludzie

Opętani ??? Rzeczą elementarnej ogłady towarzyskiej jest kontrolować swoje
emocje, myśli i zachowanie. Niekontrolowanie emocji prowadzi do histerii i
chamstwa, niekontrolowanie myśli do paranoji a niekontrolowane zachowanie do
skrajnej agresji. Człowiek nie umiejący przewidzieć skutków swojego
zachowania to psychopata lub pospolity głupiec!

. Ale z nieco innego punktu widzenia
>możemy powiedzieć, że osoba ta cierpi, ponieważ nie jest zdolna kochać
>życia, że lęka się życia, tak jak lęka się wszystkiego nad czym nie ma
>kontroli.

Ponieważ jest nieprzystosowana do życia w społeczeństwie, w efekcie czego
trafia do wariatkowa lub pierdla a w najlepszym przypadku spotyka się z
ostracyzmem społecznym.
Dorrit