On Thu, 9 Jan 2003 22:23:17 +0100, Tomasz Walkowiak wrote:

> Chodzi o moja mame.
> Ma obecnie 61 lat i przebyla dwa zawaly.
[...]
> Od ok. 3 lat mam ma zawroty glowy, ktore po drugim zawale nasilily sie
> na tyle, ze wystepuja co kilka dni (codziennie) i trwaja nawet po kilka
> minut (czasami dluzej - kilka godzin)
[...]
> Zaleca sie tez, aby osobom takim podawac:
> w ostrej fazie - heparyne
> a nastepnie w fazie przewleklej - warfaryne
> Choc niektorzy zalecaja jedynie aspiryne i leki jak przy chorobie serca.
>
> A teraz do pytania:
> Mama oczywiscie leczy sie juz u neurologa, ktory przepisal jej
> tylko Vinpocetine
[...]
> Z racji choroby serca mama bierze tez: Acard75, Mononit60, Molsidomine4,
> Prestarium4.

Jak widac powyżej - mama dostaje nie tylko winpocetynę, ale równiez
aspirynę. Czyli otrzymuje lek uznany za podstawowy we wtórnej prewencji
udaru mózgu. Co najwyżej można dyskutować na temat dawki.
Do warfaryny (w Polsce zreszta nie ma warfaryny, a preparaty
acenokumarolu) są konkretne neurologiczne wskazania - zwężenie tetnicy
domózgowej, żródło zatorowania, nawracające udary na 'słabszym'
leczeniu. U mamy danych na zwężenie tętnicy nie ma - jedna t. kręgowa
jest węższa i z wolnym przepływem, ale może to świadczyć o hipoplazji
tej tętnicy - w wyniku USG nie ujęto tego jakie jest spektrum przepływu.
(Może warto by zrobić dopplera przezczaszkowego?)
IM pierwszego stopnia nie jest aż tak istotna.
Z punktu widzenia neurologicznego nie ma wskazań do podawania heparyny
jako leku w udarze mózgu - podaje się ją jedynie jako profilaktykę
zatorowości.
Zawroty głowy u mamy mają prawdopodobnie charakter utrwalony, na tle
uogólnionej miażdżycy. Wiele zrobić niestety nie można. Potrzebna jest
stała opieka lekarza POZ i ewentualnie okresowa kontrola neurologa.
Na podstawie tego, co napisałeś można przypuszczać, że chora jest
prowadzona według wszelkich zasad sztuki.

m.
--
Pozdrawiam,
Marek Bieniek (mbieniek (at) poczta onet pl)
Umieranie człowieka jest większym problemem dla osób pozostających
przy życiu, niż dla niego samego. /Tomasz Mann/