Dnia Wed, 29 Apr 2015 14:33:54 +0200, Ikselka napisał(a):

> Dnia Wed, 29 Apr 2015 13:21:46 +0200, Ghost napisał(a):
>
>> Użytkownik "Ikselka" napisał w wiadomości grup
>> dyskusyjnych:16jv32fbit3m0$.ivfz8trvoafc$.dlg@40tude
.net...
>>
>> Dnia Wed, 29 Apr 2015 13:08:24 +0200, Ghost napisał(a):
>>
>>> Użytkownik "Ikselka" napisał w wiadomości grup
>>> dyskusyjnych:1mn2lsyb61yg7.18641t9zawl2l$.dlg@40tude
.net...
>>>
>>>>>DZIŚ prikaz nie obowiązuje. Wystarczyło zachować produkcję.
>>>
>>>> Zachować to czego nigdy nie było? Tak to tylko w er... gdy woda w głowie
>>>> zamiast pamięci.
>>
>>>To, o czym Ty nie wiesz, nie znika z tego powodu, że nie wiesz.
>>
>> W takim razie może podzielisz się wiedza i opowiesz o polskim przemyśle
>> nuklearnym?
>
> Skoro tak ładnie prosisz, prosze bardzo, ale wybacz, że posłużę się
> gotowcem, bo jakoś nie mam motywacji do ręcznego wstukiwania Ci w
> mózgownicę rzeczy, które sama wiem od zarania i są dla mnie oczywiste:
>
> http://www.atom.edu.pl/index.php/program-jadrowy-w-p
rl.html
>
> Proponuję szczególnie skupić się na:
>
> "(...)Zakłady cyklu paliwowego
>
> Paliwo jądrowe do połowy lat 90-tych miało być importowane z ZSRR, ale
> później miał zostać uruchomiony w kraju zakład produkcji paliwa jądrowego
> (o mocy produkcyjnej 200 t U/rok z możliwością rozbudowy do 400 t U/rok) na
> bazie uranu sprowadzanego zza granicy, co miało na celu zaoszczędzenie
> środków dewizowych. Wykonano analizę techniczno-ekonomiczną, która
> potwierdziła możliwość i celowość budowy takiego zakładu. Zakład miał
> powstać częściowo w oparciu o polskie technologie. Roczne zapotrzebowanie
> na uran wzbogacony oszacowano na 3020 t (22,3 tys. t uranu naturalnego).
>
> Rozważano uruchomienie również innych zakładów cyklu paliwowego, zwłaszcza
> ponowne uruchomienie wydobycia uranu (nie tylko z rud ale również z tzw.
> zasobów niekonwencjonalnych ? popioły lotne ze spalania węgla w
> elektrowniach węglowych, fosforyty itp.) oraz budowę zakładu konwersji
> (U3O8 --> UF6).
>
> Planowano budowę zakładów przerobu wypalonego paliwa, z tym że przerób miał
> się odbywać dwuetapowo: pierwsza faza, polegająca na oddzieleniu uranu i
> plutonu od produktów rozszczepienia, miała się odbywać w małym lokalnym
> zakładzie przerobu usytuowanym przy elektrowni. Oddzielony uran i pluton,
> których aktywność jest już znacznie niższa, byłyby następnie transportowane
> do centralnego zakładu przerobu. Pozostałe produkty rozszczepienia, po
> kilkuletnim okresie chłodzenia, w specjalnych zbiornikach zlokalizowanych
> przy elektrowni, byłyby następnie transportowane do centralnego zakładu
> unieszkodliwiania odpadów. Wyliczono, że takie rozwiązanie (rozproszenie
> przerobu paliwa) będzie bardziej opłacalne ekonomicznie niż budowa jednego
> dużego zakładu. Zakłady miały w przyszłości przerabiać paliwo także z
> reaktorów prędkich.
>
>
>
> Piąty etap prac lokalizacyjnych prowadzono w latach 1985-1989. Dodano
> jeszcze kilka lokalizacji:
>
> EJ Jarosław
> EJ Annopol
> EJ Pątnów
> EJ Koszalin (w Kopaniu)
>
> Równocześnie miała zostać rozbudowana cała infrastruktura sieci przesyłowej
> w kraju. Łączna moc zainstalowana elektrowni jądrowych do roku 2000 miała
> wynieść 7860 MWe (10 bloków) lub 9860 MWe (12 bloków).
>
> (...)Udział przemysłu krajowego w produkcji urządzeń dla EJ i robotach
> budowlano-montażowych
>
> Program uczestnictwa polskiego przemysłu w produkcji urządzeń dla
> energetyki jądrowej został zaakceptowany uchwałą Rady Ministrów z dn. 8
> czerwca 1979 r. w sprawie uruchomienia i rozwoju produkcji urządzeń dla
> elektrowni jądrowych. Uchwała określała (w oparciu o uzgodnienia
> kooperacyjne w ramach RWPG) typy urządzeń przeznaczonych do produkcji,
> harmonogram produkcji i działania jakie należało podjąć dla rozwoju
> przemysłu jądrowego w Polsce w jednostkach podległych Ministerstwu
> Przemysłu Maszyn Ciężkich i Rolniczych oraz Ministerstwu Energetyki i
> Energii Atomowej.
>
> Założono, że polski przemysł produkować będzie, głównie wg dokumentacji
> radzieckiej, na potrzeby własne i eksport do krajów RWPG:
>
> stabilizatory ciśnienia (Raciborska Fabryka Kotłów RAFAKO w Raciborzu),
> wymienniki ciepła (Fabryka Kotłów Przemysłowych FAKOP w Sosnowcu),
> awaryjne agregaty Diesla,
> armaturą (Zakłady Urządzeń Chemicznych i Armatury Przemysłowej CHEMAR w
> Kielcach),
> przepusty kablowe (OBR Przemysłu Kablowego, ENERGOKABEL w Ożarowie),
> systemy kontroli wewnątrzrdzeniowej "HINDUKUSZ" (Zjednoczone Zakłady
> Urządzeń Jądrowych POLON - zakłady w Krakowie, Bydgoszczy, Warszawie i
> Poznaniu),
> systemy kontroli dozymetrycznej "SEJWAŁ" (j.w.),
> wagony-kontenery do przewozu wypalonego paliwa (Chorzowska Wytwórnia
> Konstrukcji Stalowych KONSTAL w Chorzowie).
>
> Urządzenia, te stanowiły 15 % wartości wyposażenia bloku jądrowego. Ponadto
> miały być wytwarzane wyłącznie na potrzeby własne:
>
> wytwornice pary (RAFAKO, Racibórz)
> maszynownie z turbozespołami 500 MW (Zakłady Mechaniczne ZAMECH w
> Elblągu)
>
> Powyższe komponenty stanowiły dalsze 35 % wartości wyposażenia bloku
> jądrowego. Wszystkie urządzenia łącznie dawały wkład polskiego przemysłu
> (wg wartości produkcji) na poziomie 50%.
>
> Ponadto produkcję urządzeń dla energetyki jądrowej miały prowadzić:
>
> Sędziszowska Fabryka Kotłów SEFAKO w Sędziszowie,
> Myszkowskie Zakłady Metalurgiczne MYSTAL w Myszkowie,
> Fabryka Aparatury Elektrycznej w Glinie,
> Zakłady Maszyn Elektrycznych INDUKTA w Bielsku-Białej
> oraz ośrodki badawczo-rozwojowe i instytuty naukowo-badawcze (poza
> wymienionym wyżej ENERGOKABLEM w Ożarowie):
> OBR Kotłów i Urządzeń Energetycznych w Tarnowskich Górach,
> Instytut Techniki Cieplnej w Łodzi.
>
> Koszt rozbudowy i przystosowania wszystkich wyżej wymienionych zakładów do
> produkcji materiałów i urządzeń dla energetyki jądrowej oszacowano na 14
> mld zł (o ówczesnej wartości). Zakłady miały zostać rozbudowane w ramach
> najbliższego planu pięcioletniego 1981-85. Niektóre z tych zakładów
> posiadały już zdolność i doświadczenie w produkcji urządzeń dla elektrowni
> jądrowych. W grudniu 1978 roku zakłady FAKOP wyprodukowały pierwszy
> wymiennik ciepła obiegu pierwotnego wyeksportowany do Związku Radzieckiego.
> Produkowane i przewidziane do produkcji urządzenia charakteryzowały się
> ?najwyższym poziomem technicznym, wysokim udziałem pracochłonności i
> stosunkowo niskim udziałem kosztów materiałowych.? Udział materiałów w
> koszcie produkcji wynosił ok. 40%, a zysk dewizowy był wysoki i kształtował
> się na poziomie 20 rubli za 1 kg wyrobu.
>
> W 1981 r. w Polsce istniał już przemysł jądrowy: nasze fabryki produkowały
> już wymienniki ciepła dla reaktorów WWER-440 (wyżej wspomniany FAKOP), a
> przedsiębiorstwa budowlane uczestniczyły w budowie elektrowni jądrowych w
> ZSRR, na Węgrzech, w NRD i w Czechosłowacji. Szacowano, że udział polskiego
> przemysłu w budowie pierwszej EJ pod względem kosztów wyniesie co najmniej
> 50%. (...)"
>


A dziś:

http://wyborcza.pl/1,91446,16630366,MG__220_polskich
_firm_zainteresowanych_polskim_projektem.html?piano_
t=1
"220 polskich firm jest zainteresowanych polskim projektem jądrowym, z
czego 58 ma doświadczenie w tej dziedzinie - poinformował dyrektor
Departamentu Energii Jądrowej w Ministerstwie Gospodarki Zbigniew Kubacki.
"

http://www.atomowy.info/aktualnosci-lista/16-energet
yka-jadrowa-a-polski-przemysl-i-nauka.html
"Pierwszą i najważniejszą firmą uczestniczącą w PEJ jest Polska Grupa
Energetyczna S.A., która została wyznaczona przez Rząd do realizacji
inwestycji budowy pierwszych elektrowni. Udział innych polskich firm jest
również możliwy ? dotyczy to przede wszystkim (ale nie tylko) firm, które
uczestniczą w inwestycjach sektora jądrowego poza granicami Polski (m.in.
firmy biorące udział w budowie bloku nr 3 w Elektrowni Jądrowej Olkiluoto w
Finlandii). Wśród tych firm są:

Erbud
Polbau
Elektrobudowa
Energomontaż-Północ Gdynia
Rafamet
Format Lambda
oraz wiele innych

W poprzednim programie energetyki jądrowej w Polsce (realizowanym w latach
80-tych) uczestniczyło bardzo wiele polskich przedsiębiorstw. Polski
przemysł produkował prawie wszystkie urządzenia dla naszych budowanych
elektrowni jądrowych (z wyjątkiem zbiornika ciśnieniowego reaktora i
wytwornic pary dla pierwszych dwóch bloków, które wyprodukowały zakłady
Skoda w ówczesnej Czechosłowacji). Część z tych przedsiębiorstw istnieje
nadal i buduje elektrownie jądrowe poza granicami Polski (np. katowicka
Elektrobudowa).

Uczestnictwem w Programie Energetyki Jądrowej zainteresowane są - poza PGE
S.A. - również inne grupy energetyczne ? Enea S.A. oraz Tauron. Enea
planuje budowę własnej elektrowni jądrowej o mocy 2x 1000 MWe lub 2x 1200
MWe w Klempiczu lub Kozienicach, natomiast Tauron wyraził zainteresowanie
uczestnictwem w konsorcjum z PGE dla budowy pierwszej elektrowni.
"




--
XL
Kłamstwom cmentarnych hien z TVN powiedz NIE!
http://wpolityce.pl/smolensk/241048-rozwalic-prawde-
w-drobny-mak-kolejna-smolenska-wrzutka-tym-razem-wie
cej-niz-szpetna-po-prostu-haniebna