Sakujami wrote:

> Użytkownik "vonBraun" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
> news:ijm48f$cb1$1@inews.gazeta.pl...
>
>> Dorzucę może, że skala zniszczenia z perspektywy klinicysty jest
>> zastraszająca. Widziałem osobę która w badaniu PORZĄDNYM testem
>> inteligencji(WISC), wykazała przed chorobą II>160, a w badaniu po
>
>
> U mnie jest podobnie. Przed chorobą mogłem nauczyć się łatwo nowego
> języka programowania, podczas gdy teraz zero zainteresowania komputerem.
IMHO to co piszesz odnosi sie do motywacji. Realną informacją o
przyczynach może byc jedynie dwukrotne (przed i pochorobowe) badanie
inteligencji. U części pacjentów nie będzie żadnych zmian w II zaś
głównie siądzie napęd. Schi nie jest "zespołem zaburzeń" w mocnym
znaczeniu tego słowa czyli "jedna wspólna dla objawów przyczyna, jeden
leżący u ich podłoża mechanizm".
Niezależnie od zmian, w KAŻDEJ chorobie w której doznaje się uszczerbku,
o przyszłej jakości zycia będzie w istotnym zakresie decydował stopień w
jakim "ja przedchorobowe" będzie "ja idealnym", czyli pożądanym stanem
do którego pragnie się powrócić i poza którym nie uznaje się, żadnego
innego wyznacznika szczęścia. W opisywanym przypadku akurat to było
problemem, który próbowano rozwiązać drogą psychoterapii.

pozdrawiam
vonBraun