Melisa :

> Upychanie natezenie radosci i woli pozostawiam Tobie, dobrze Ci idzie
> definiowanie niezdefiniowanego ;)

Miłość stanowi apogeum pozytywnych relacji między dwojgiem ludzi.
Jeżeli jako punkt odniesienia przyjąć brak relacji, czyli obojętność, to
relacje negatywne zmierzać będą w kierunku narastającej niechęci, aż do
nienawiści, zaś relacje pozytywne w kierunku od sympatii, poprzez przyjaźń
aż do miłości właśnie. Wszelkim tym poziomom relacji pozytywnej towarzyszy,
zależnie od ich natężenia, zadowolenie, radość, aż do poczucia szczęścia z
istnienia drugiej osoby będącej obiektem afektu. W zależności też od
natężenia tych emocji, występuje z różnym natężeniem wola aktywizująca do
działania dla dobra wspólnego, począwszy od gotowości, poprzez skłonność,
chęć, aż do pełnej determinacji, często poświęcenia.
Miłość stanowi zatem apogeum pozytywnych relacji między dwojgiem ludzi,
wyrażające się poczuciem szczęścia z istnienia obiektu miłości, które
powoduje pełną mobilizację do działania dla dobra wspólnego.
Jeżeli relacja ta charakteryzuje się w miarę jednakowym poziomem elementów
podlegających stopniowaniu, mamy do czynienia z miłością dojrzałą, wzajemną
i spełnioną. W przypadku braku tej korelacji, przy różnych natężeniach
elementów stopniowalnych, mamy do czynienia z uczuciem mniej lub bardziej
jednostronnym, niedojrzałym, lub wręcz upośledzonym.
W tym kontekście np. miłość rodzica do dziecka ma charakter bardziej
jednostronny niż np. miłość do dojrzałego i odwzajemniającego partnera.
Jest to naturalne i wynika z niepełnej jeszcze dojrzałości dziecka. Jeżeli
jednak taki jednostronny charakter ma miłość dorosłych partnerów, to mamy
już do czynienia z upośledzeniem wynikającym ze zbytniej dyferencjacji
elementów stopniowalnych. Itd. itp.

> > Buźka. Bacha. :)
> Buzka! A Alfred niech sie smakiem obejdzie :>
>
> Melisa

No, dość tego ślinienia, bo w końcu mnie uwiedziesz i narobi się bałaganu.
;)))
Bacha.