w art. <am5eeg$t0m$1@zeus.man.szczecin.pl>,
szanowna kol. Melisa pisze, ze:

> Wg mnie to raczej uczucie. Czasem dajace sie ubrac w slowa/mysli.


.. w takim razie nie jest dziwne, ze w syacji kryzysu emocjonalnego, ktos
kto nei potrafi wyrazic uczuc, zebrac mysli, nie potrafi tez wyrazic
sensu swojego istnienia..
skoro ich ani aktualnie nie czuje dosc wyraznie, a stara sie podeprzec
racjonalna mysla.. a nie nie slyszy od siebie samego nic konkretnego, bo
przeciez wyrazic w slowach uczucie jeszcze trudniej jeszcze trudniej w
takiej sytacjia, .. to powatpiewa w istnienie tego sensu.. nie czuje i
nie widzi - wiec nie ma. Tym bardziej goraczkowo szuka mysli.. a to
przeciez neiporozumienie - tu odpowiedzi byc nie moze.
smutne to troche.

--
Marsel