glob napisał(a):
> medea napisał(a):
> > glob pisze:
> >
> > > Kobieta nie składa się jedynie z braterswa, poświęcenia itd; bo mamy
> > > komunę, ma też własnej ''ja''
> > > chierchizuje wartości, jest aseratywna i egocentryczna, by się
> > > rozwjać jako osoba....to jest agresywny konwenans socjalizujący co
> > > Medea wrzyciła, to jest tzw płeć kulturowa.
> >
> > Glob, to są spostrzeżenia na bazie analizy starożytnych mitów, w których
> > ścierają się (albo są widoczne) dwie skrajności. A Ty myślisz, że to
> > jakiś pomysł na przyszłość? ;)
> >
> > Ewa
> Tak jak podobno Chrystus robił rewolucję komunizującą, wyprowadzającą
> ludzi z niewoli, tylko jest taki szkopuł, że Chrystus nie robił
> rewolucji, ale szukał człowieka autentycznego , nagiego, czyli
> rzeczywistości. Uważasz, że matryjarchat zabijał kobiecą osobowość i
> się poświecały miłośnie...a mężczyźni to zimne zchiearchizowane zbuki?

Wiadomość:Stereotypy płci są równie odwieczne jak sama kultura.
Pobożni Żydzi od tysięcy lat, modląc się, dziękują Bogu, że nie
stworzył ich kobietami. Stereotypy płci wpływają na nas, i to
podwójnie. Po pierwsze, kobiety i mężczyźni myślą o sobie i prezentują
się ludziom w odmienny sposób, a po drugie, są różnie traktowani przez
otoczenie, co skutkuje odmiennością zachowania i losów życiowych
(wpływ interpersonalny). Dla kobiet istotnym elementem własnego "ja"
okazują się inni ludzie (jestem córką Magdy, przyjaciółką Moniki) oraz
cechy i umiejętności sprzyjające budowaniu relacji (serdeczność,
wrażliwość). Mężczyźni ujmują siebie jako niepowtarzalne, autonomiczne
jednostki, skłonne i zdolne do samodzielnych działań
(jestem inteligentny, pewny siebie, niezależny).W relacjach z ludźmi
podkreślamy cechy pasujące do stereotypu płci. Panie częściej
prezentują się jako empatyczne, panowie zaś starają się eksponować
swoją kompetencję, niezależność i asertywność. Autoprezentacje
sprzeczne ze stereotypem własnej płci bywają ryzykowne. Gdy na
przykład kobieta ubiegająca się o pracę chwali się i podkreśla swoje
osiągnięcia, jest co prawda uważana za bardziej kompetentną od
kandydatek prezentujących się skromnie, ale za to mniej lubiana, co
obniża jej szansę zatrudnienia.
Nancy Eisenberg i Randy Lennon zanalizowali różnice płci w empatii
mierzonej na trzy sposoby: za pomocą kwestionariuszy osobowości (opis
własnej osoby), za pomocą opisów reakcji na przedstawione na obrazku
bądź w opowiadaniu konkretne sytuacje innej osoby, a także za pomocą
obiektywnych pomiarów reakcji empatycznej (fizjo-logiczne miary emocji
lub oceny obserwatorów). Dużą przewagę kobiet stwierdzono tylko w
miarach kwestionariuszowych. A zatem wtedy, gdy badani wiedzieli, co
jest badane, o ich reakcjach mogły decydować stereotypy płci.

W myśl stereotypu to kobiety są opiekuńcze i skłonne do niesienia
pomocy innym. Jednak analiza aż 99 badań wykazała większą skłonność
mężczyzn do pomagania. Najczęściej chodzi tu jednak o pomoc obcej
osobie w wieloznacznej, publicznej sytuacji, na przykład nieznajomemu.