Re: Pajaki. Dla DV :) - Morwo

Liczba wypowiedzi w tym wątku: 1

1. Data: 2003-11-14 12:53:05

Temat: Re: Pajaki. Dla DV :) - Morwo
Od: "Joanna_Maria" <j...@g...pl_wytnij> szukaj wiadomości tego autora

Użytkownik "zielsko" <zielsko_p@WYTNIJ_TOtlen.pl> napisał:
> > Ja mam tylko nadzieje, ze nie byl to rzeczywiscie pająk - pokazywany
osobie z
> > arachnofobią... ;) (..)
>
> A niby czemu nie? To też taka forma desensytyzacji opisanej w
eksperymencie.

:) To prawda, ale nie w takich warunkach - nie tutaj, nie tak, nie przez
amatora, nie bez odpowiedniego 'zaplecza', poczucia bezpieczenstwa, bycia z
ta osobą w tym momencie, kiedy jej ten pajak wyskakuje na ekran - itd. To
nie tak, ze osobę z arachnofobią nagle oswajamy podtykajac jej pająka pod
nos i zostawiając ją z tym samą. Co nie?

> Do tego stosuje się tez ekspozycję wyobrażeniową, siedzi sobie delikwetn,
czy leży
> zrelaksowany, a terapeuta go prowadzi wprost do źródła lęku. (...)

O wlasnie! To chcialam powiedziec - odpowiednie miejsce, czas, zaplecze,
osoba prowadząca. Znalam osobę z nerwicą natrectw, ktora panicznie bala sie
jednego koloru - nie jadla nic co mialo taki kolor, nie ubierala sie w takie
ubrania, nie mogla rozmawiac spokojnie, gdy ktos mial cos w tym kolorze, nie
brala do reki takich przedmiotow etc. I absolutnym, karygodnym bledem i
ignorancją byloby np w "ramach terapii" podstawienie jej plachty w tym
kolorze. Nie sposob sobie wyobrazic co ta osoba wtedy przezywa, to mozna
normalnie zawalu dostac albo ciezkiej traumy na lata.

> Są różne formy takiego oswajania klienta z bodźcem powodującym lęk.
> Bo widzisz cała zabawa polega na wytwarzaniu się takiego
> błędnego kółka boję się więc unikam bodźca (..)

To wiem, znam. Tylko ja nie kwestionuje tego, ze ze zrodlem lęku mozna
pracowac, oswajać itd. Ale z tym, ze nie wyskauje sie z danym bodzcem zza
plecow ;)

> (..) Siada dziecak z mamą w jednym kącie
> pokoju, psycholog(czy któś tam) w drugim. I nic. dzieciak sobie gada z
> mamą(raczej szepcze ;)) Następne spotkanie, siada trapeuta(?)

Ooo... to mnie powinni tak oswajac. A te dupki jako "terapie" uznawali nagłe
wkopanie na srodek sali ;)

> Chyba 11 spotkań jest.

11! No widzisz pan.

To co opisywales, te stopniowanie, oswajanie etc czesto stosuje sie w pracy
z dziecmi autystycznymi. Tylko, ze to jest o wieeele dluzsze. Ja pracowalam
z osobą doroslą (autystyczna), ktora byla juz z wieloma rzeczami "oswojona",
a jednak b. czesto cala sie w sobie kulila na pewne bodzce - ktorych to nie
da sie uniknac w normalnych warunkach zyciowych - tramwaj, zgrzyt, pisk
opon, gwar, stuk, muzyka, swiatla, dotyk etc. To niesamowite ile mozna
osiagnac taką pracą, wiem z opowiadan jaki byl ten czlowiek lata temu -
przestraszone, wyjące 'zwierzątko'. Teraz mozna jechac komunikajcą, isc do
kawiarni i w ogole tam, gdzie sa ludzie, isc pod rękę, sam spontanicznie
inicjuje dotyk, rozmawia, nawiazuje interakcje z ludzmi itd.

> No dobra tyle wypocin zasmarkanego studenciny. :)

Chcesz chusteczke? :)

Joanna

› Pokaż wiadomość z nagłówkami

Do góry

Zobacz także

1. Data: 2003-11-14 23:55:09

Temat: Re: Pajaki. Dla DV :) - Morwo
Od: "zielsko" <zielsko_p@WYTNIJ_TOtlen.pl> szukaj wiadomości tego autora

On Fri, 14 Nov 2003 13:53:05 +0100, Joanna_Maria wrote:

>> No dobra tyle wypocin zasmarkanego studenciny. :)
>
> Chcesz chusteczke? :)

Dziętki.
Tak gwoli uzupełnienia to mądre głowy doszły do wniosków,
że najważniejszym czynnikiem jest właśnie ekspozycja bodźca, niezależnie czy
zapewniono relaks.

--
************************************************
Paweł Zioło gpg:09504E96 http://fotozielsko.prv.pl
jestem kołem, którego środek jest wszędzie, a obwód nigdzie
************************************************