>> >> Samą diagnostykę czy także leczenie?
>
>> >Nie, nie samą diagnostykę. Mój algorytm z natury miesza jedno z drugim.
>
>> Wydaje mi się , że źle odpowiedziałeś . Wydaje się ,
>> że tak wielki program należy rozszeżać powoli, czyli zacząć od diagnozy.
>> Inaczej wcześniej się zmęczysz, i zrezygnujesz, nim osiągniesz hoćby
>> drobny
>> sukces.

>Mój algorytm zachowuje się tak, że czasami sam zadaje pytania czy też żąda
>wyników eksperymentów. Ale tylko wtedy, gdy >uważa, że przyniesie mu to
>korzyść (w sensie wartości oczekiwanej funkcji odpłaty). Jest w stanie
>ponieść "koszty" takiego >badania jeżeli uważa, że korzyści je przeważą.

Ja tu nie piszę o sukcesie programu w sensie wyniku algorytmu.
Ja tu piszę o sukcesie, wyniku programisty.
Jak ktoś coś robi za darmo, a motywacją jest hobby, zwłaszcza jak to robi w
prywatnym czasie,
ale także administrator, pilnujacy systemu i "na boku" myślący np o
programie medycznym,
to musi mieć sam dla siebie jakąś zahętę, mały sukces, by ciągnąć problem
dalej.
Musi więc pszedsięwzięcie podzielić na konkretne , oddzielone od siebie
etapy,
tak by po zakończeniu każdego etapu mugł się odrobinę podelektować.

To o czym ty piszesz to tylko fakt, że program daje jakiś wynik,
że się nie zapętla, to za mały sukces dla pszeciętnego programisty.

_______________

> >> Chodziłoby mi raczej o dane czysto liczbowe, względnie kategorie.
>
>> To pszegrasz. .....
>> .... gdy pszyhodzi pacjent i jeszcze nie ma żadnego wyniku badania, gdy
>> te badania tszeba
>> zlecić i wybrać te najbardziej prawdopodobne czy ważne w danej sytuacji.

>Ich optymalny wybór jest zadaniem mojego algorytmu.

Na podstawie czego, skoro dane liczbowe jeszcze nie istnieją dla danego
pacjenta?
__________________
>> Np niezwykle wiele widać po tym jaka jest skura człowieka.
>
>> Masz jakiś algorytm (poza zdjęciem) zamiany tej danej na zera i jedynki?

>Nie. Musiałbym polegać na jakiejś klasyfikacji stanu skóry robionej przez
>człowieka.

Ja bym , nie wiem czy słusznie, zrobiła bazę obrazkuw,
kazała zrobić zjęcie skury pacjenta,
i poszukała gotowej biblioteki umożliwiającej poruwnanie obrazkuw.
I na podstawie skury już była by część diagnozy.

_______________
> >> Czy masz nawet wyobrażenie co powino być na poczatkowym ekranie?

Ponawiam pytanie, a tłumaczenie , że obecnie nie w takim celu nie należy
używać komend z klawiatury wydaje się zbędne.
_______________________
>> >To o czym piszesz - umieszczanie ich na jednym ekranie może będzie
>> >niekonieczne,
>> > albo ograniczymy się >do kilku- >kikudziesięciu objawów.
>
>> Dużo za mało.
>> Masz skurę, a tu będzie minimum kilkadziesiąt lub kilkaset.
>> Krew, i tu kilkaset.
>> Mocz , ...
>> Płyn muzgowo rdzeniowy...
>> Sposub poruszania się...
>>Rodzaje szumuw usznych...
>> Oczy...
>> Włosy...
>> Rysy...
>> Wzrost, ...
>> waga...
> >Wiek..
>> Płeć...
>> Odczucia (zgaga, rodzeje bulu)
>> Temperatura (gorączka , niedogżanie) )...
>> Zachowania dotyczące psychologi (nadpobudliwość i pszeciwnie itp)
>> Wyniki testuw, np objawów dotyczących odruchów neurologicznych i np
>> pojawiania się bulu pod wpływem bodźca lekarskiego, konkretnego
>> ustawienia
>> np kończyn itp..
>> Ślina....
>> Stolce...
>> Kaszel....
>> Katr i jego rodzaj....
>> Tętno...
>> Ciśnienie...
>>
>> To tylko grupy. Wystarczy, czy dalej ciągnąć?

>Oczywiście - ja się poruszam w świecie kilku- kilkunastu zmiennych i używam
>modeli wielkości kilku megabajtów. Chyba >ostudziłaś mój zapał ;)))

>Wydaje mi się , że po prostu źle zacząłeś.

Napisałam wyżej 2 stwierdzenia:
by pracę podzielić na etapy,
i by zacząć od bazy obrazkuw skury.
I to jest raczej błąd, ponieważ zaczynanie od czegoś tak wielkiego, jak baza
zmian na skurce człeka
wydaje się nierealne, ponieważ programiści nie będą mieć danyh, zdjęć zmian
.
Niby skąd je brać, bo pszeciez nikt za frajer nie wykona tak ogromnej pracy,
i bez prawnika nie obejdzie się by te zmiany wzorcowe u pszypadkowego
pacjenta cyknąć.

Zacząć więc należy od czegoś małego idąc jednak w tym kierunku.
Np od robali. :)
Obrazki tego ścierwa są publikowane, więc łatwiej o bazę wzorcową.
Znalść jak wyżej gotowy algorytm (w praktyce bibliotekę) poruwnującą
obrazki,
i z dużym prawdopodobieństwem algorytm będzie mieć dużo większą trafność
niż człowiek,
bo pszecież te prubki najprawdopodobniej wcale nie są badane.
Jak pszyniesiesz gotowy człon tasiemca i upszedzisz odbierającego badanie,
to stwierdzi gatunek, ale sam z siebie raczej jaj jednak nie szuka, stąd
niezwykle mała trafność tego badania.

Potem zamiana tego modelu na skurę wyda się niczym.

--
(tekst bez: ó, ch, rz i -ii)
Ortografia to NAWYK, często nielogiczny, ktury ludzie ociężali umysłowo,
nażucają bezmyślnie następnym pokoleniom. ( ortografia . pev . pl )