Użytkownik "Kis Smis"
:-))

1. Czy chcę poznać siebie, czy technikę uwiązywania swoich ofiar?

2, Czy przez poznanie siebie, poznam technikę uwiązywania swoich ofiar?

3. Czy piszę pracę, i potrzeba mi szybko pomysłów?

Ok. załóżmy pkt.3
fragment techniki (w skrócie myślowym)

1. Wale ręką w ścianę. Boli, nie boli?
2. Wychodzisz na ulicę. Próbujesz poderwać laskę.
Młodszą, w tym samym wieku, starszą.
W zależności od efektów - kombinujesz.
3. Starasz się udawać ciupkę mądrzejszego,
na swoim poziomie, głupola
Sprawdzasz wyniki.
4. Przebierasz się za kobietę. Jak się czujesz?
Czy kumple rzygają?
5. Upijasz się (w nie miłym towarzystwie)
Prowokujesz policję. Lądujesz na izbie w.
Strach?
6.

itd..

Ta technika nazywa się 'życie z nawarstwiającymi się nieporozumieniami'.
:-))

Inna
1. Słuchasz otoczenia i poleceń i reguł. Uzyskujesz pkt. widzenia poprzez
Słowa toczone w Twoim kierunku.
Grzeczny, nie grzeczny. Korygujesz
i ilekroć słyszysz grzeczny dumnie pierś wypinasz i skrzętnie zapisujesz.
A ilekroć 'niegrzeczny' słyszysz, to się do grzeczności uginasz, by móc swój
zapis
uzupełnić prawidłowym grzeczności obrazem.
Poznawszy swoje braki w grzecznościach i nie. Obraz swój znajdujesz,
w rozpisie grzeczności i poprawności 'chętliwych w tej ułomności'.

Ta technika nazywa się "na głupa".
Chętnie drążona przez kobiety :-))

Ja Ci zaproponuję technikę Cyrana de Bergerac
Przeczytaj fragment
o dziesięciu sposobach wzniesienia się w powietrze.
A można by gadać (o tym fragmencie) w nieskończoność.

I bądź dzielny :-))

eTT