Użytkownik "Macius v. 2.9" <m...@n...lubie.spamu.com> napisał w wiadomości
news:bidu47$e9t$1@atlantis.news.tpi.pl...

Też na początek tytułem wstępu:
Nie powinnam odpisywać, bo po co psuć wrażenie wywołane świetlanym
życiorysem,
ale, niestety, paluchy mi zaświerzbiały - nie lubię optymistów i wykazuję
silne pokrewieństwo duchowe z pesymistami;)

Twój post bynajmniej nie zmienił mojego zdania o sytuacji na tzw. rynku
pracy. I nie podnosł mnie na duchu. Czemu?

"Człowiek utalentowany zrobi cacko z niczego a człowiek niezdolny - gówno z
pomarańczy"
podobno Osieckiej (wg Kydryńskiego w "chwili przed zmierzchem"- tak sobie
akurat dzisiaj sobie przeczytałam i zakonotowałam:)

Ten pierwszy może być optymistą:)
Ale tych drugich, niestety, jest więcej....

Twój życiorys gwarantuje że należysz do tych pierwszych- do tych którzy
nawet w piekle sobie poradzą:)
I dokładnie opisujesz rzeczy, czy też predyspozycje psychiczne, które trzeba
posiadać aby jakoś obecnie żyć:

> Zartuje - teraz bedzie serio. Byl rok 1999, wlasnie skonczylem szkole,
> matura juz za mna, czas wziac sie do roboty. W reku dyplom - technik
> poligraf. Specjalnosc DTP. Niezly zawod, pewnie dlatego nigdy w nim na
> powazne nie pracowalem, choc na pokrewnych pracach zarobilem juz
> troszke... Czy to wazne ile?

1. wczesne doświadczenie zawodowe

Nie ważne ile
> Wtedy jednak nie mialem zadnej pracy, fuchy jakos sie konczyly, czas bylo
> dokonac powaznej zmiany. Zadzwonilem wiec po znajomych, pracy brak :(
> Wujek - wlasciciel duzego wydawnictwa - tez mnie nie chcial. Wcale mu sie
> nie dziwie ;-) Moje doswiadczenie bylo wtedy smieszne...
> Mijaly tygodnie, humor sie psul, z pracy dupa. Ale coz, nic zlego nie trwa
> wiecznie. Zadzwonilem do kumpla, ten mowi ze prace ma!

2. znajomości (szeroko rozumiane)

Serwis komputerowy,
> od zaraz, obok domu prawie. Potem juz standardowo - kolana z waty, rozmowa
> z przyszla szefowa, pierwsza wizyta, pierwsze zadanie do wykonania itd.
> Moja wiedza? Tak, umialem zmontowac komputer. Mniej wiecej. Tak,
> wiedzialem jak to bydle dziala. Tak, bylem maniakiem sprzetu i tak,
> wiedzialem wszystko o procesorach. Poza tym niewiele...

3. pasja (odpowiednia)

Wszystko to wiadomo nie od dziś. Problemy mają ci, którym te punkty
szwankują. Choćby jeden...

> Powiedz mi, czy naprawde wierzysz, ze nikt nie jest tego w stanie zrobic?
> A to czemu? Chlopie, od urodzenia wykazywalem zainteresowanie naukami
> scislymi. W wieku 6 lat ogladalem Sonde i tlumaczylem rodzicom o czym byl
> ten odcinek ;-)) Przeczytalem wszystkie encyklopedie w domu. Na I Komunie
> kupilem sobie za otrzymane pieniadze dwie wlasne ENCYKLOPEDIE. Smieszne?
> Moze... I wiesz co? W podstawowce, w 8 klasie dostalem sie jako jedyny w
> szkole do 3 etapu olimpiady biologicznej. Biologia to nauka typowo
> humanistyczna... Wszystko sie da!

Nie czepiając się zbytnio "typowo humanistycznej biologii":),
muszę gwałtownie zaprotestować. Nie wszyscy są zdolni. Hasło "chcieć to móc"
jest tylko bardzo dobrym sloganem. I sprawdza się, ale tylko wtedy, gdy
wiemy czego właściwie możemy "chcieć".

> Nie, to nie nasza rzeczywistosc jest smutna. To my jestesmy smutni.
> Jestesmy zalosni. Dzieci w USA juz w wieku kilku lat ucza sie
> przedsiebiorczosci - zbieraja puszki, segreguja tekture, sprzedaja
> lemoniade po 5 centow szklanka... Ucza sie doroslosci, odpowiedzialnosci
> za siebie a przede wszystkim jednego: LICZ TYLKO NA SIEBIE
> Taka prawda - u nas nie popiera sie wlasnego myslenia, nie dba sie o
> rozwoj przedsiebiorczosci, najwazniejsze to posiedziec, ponarzekac, popic
> piwko czy wodeczke i wegetowac. I wtedy jestes "cool", masz kumpli, jestes
> blokersem. Mozesz tez zapisac sie do partii, klac na rzad i chodzic na
> manifestacje. Mozesz byc wiecznym bezrobotnym. Ale zeby tak wziac dupe w
> troki? Zabrac sie za wlasne zajecie? A po co! To obowiazek rzadu, szkoly,
> Pana BOga. Ja jestem tylko malenkim trybikiem, ofiara wszystkich tych
> strasznych ludzi. Prawda?

Nie rozumiesz. Nie jest problemem wziąść dupę w troki. Przynajmniej nie
zawsze:).Problemem jest wiara i pomysł na życie. Czy też najpierw pomysł a
później wiara:).
Wiary nam brakuje:)
Pomysłów też:)

> Wiesz, czemu tak sie uklada? Ja nie jestem jakims tam znowu magikiem, moje
> doswiadczenie tez nie jest jakies przeogromne. Jestem zwyklym technikiem
> poligrafem, bez studiow, bez studium, bez "plecow" ani bogatego tatusia.
> Wiem ze kiedys sie stad wyrwe. Wiem ze zaloze cos naprawde wlasnego.
> Wiem ze mi sie to uda.

> Uwierz w siebie. Zycie naprawde jest TAKIE proste.

Tak, z bajek się podobno wyrasta i do bajek się dorasta. Ja jestem właśnie w
pośrodku.

Ale spróbuję do nich dorosnąć:)
Aska