Użytkownik "idiom" <i...@w...pl> napisał w wiadomości
news:ctq7t2$47i$1@nemesis.news.tpi.pl...

> Bo mam wrażenie że nie możesz
> się zdecydować - raz próbujesz mnie przekonać, że to taka sama sytuacja, a
> za chwilę oburzasz się, że mogłabym pomyślec o Twoim ojcu jako o sqrwielu.

Widzę, ze zawziętość przeszkadza Ci w zrozumieniu jasno napisanego tekstu.
Napiszę więc jeszcze raz - odczucia mojej mamy w stosunku do mego ojca mogly
byc podobne do tych ktore ty odczuwasz, bo rowniez zostala zraniona,
zostawiona z trudnej sytuacji itd. Nie miala wiec powodów aby pałać do niego
miłością ale nigdy nie wyartykowala tych odczuć i nigdy nie starała sie
uksztaltowac we mnie negatywnego obrazu ojca.

> A co z ojcostwem "nominalnym", które wg Ciebie jest też ważne (bo nigdy
> nie
> wiadomo, co w życiu - wyobraziłam sobie od razu moją śmierć i sytuację, w
> której mój synek jest odbierany moim rodzicom i oddawany "ojcu" którego
> nie
> widział od 5 lat, ale przeciez jest jego nominalnym ojcem - którym
> przecież
> byłby, gdybym nie uniosła się dumą, wobec wniosku o badanie DNA)??

Sąd kieruje sie dobrem dziecka i nie sadzę aby w takiej sytuacji ojciec mial
szanse na przejecie opieki nad dzieckiem. Ale ustalenie ojcostwa, ustalenie
alimentow, ustalenie kontaktów ojca z dzieckiem byc moze sprawiloby ze to
wygladałoby inaczej. Ty zakladasz, ze rola ojca Twojego dziecka po ustaleniu
jego ojcostwa sprowadzilaby sie jedynie do placenia alimetów, o ile w ogóle.
A gdyby on chcial kontaktów z dzieckiem? Gdyby przez te 5 lat czynnie
uczestniczyl w zyciu dziecka? [teraz nie robi tego bo de facto jest dla
niego obcym czlowiekiem w wyniku wlasnie owej Twojej decyzji]

HaNkA