Użytkownik "FEniks" <x...@p...fm> napisał w wiadomości
news:5719c0f8$0$700$65785112@news.neostrada.pl...
>W dniu 22.04.2016 o 06:50, samya pisze:
>>
>> Ostatnio udalo mi sie trafic na sensowna lekarke - pediatre. Mloda
>> dziewczyna, ktora jest "na biezaco". Nawet sama zaproponowala
>> suplementacje dziecka wit. D "bo ostatnie badania wskazuja, ze nie tylko
>> w okresie zimowym, ale calorocznie przez caly okres wzrostu, czyli do
>> okolo 18 roku zycia".
>
> Czasem długoletnie doświadczenie jest lepsze od najnowszych badań. Skąd
> nagle takie zaufanie do tychże?

Z zycia :) To dluuuga historia, zreszta kiedys juz ja na grupie
przytaczalam.
W diametralnym skrocie: moje dziecko w wieku 8 miesiecy trafilo do szpitala
JPII w Krakowie z podejrzeniem padaczki. Po tygodniowym pobycie, na
podstawie rzekomo nieprawidlowego zapisu EEG p. dr. Piotrowska, o ile
pamietam nazwisko (sława w leczeniu padaczki na cala poludniowa Polske),
oznajmila mi, ze nie ma zadnej pewnosci co do diagnozy, ale na wszelki
wypadek wlaczylaby leczenie tegretolem. Lekiem psychotropowym, ktory by
otumanil dziecko, uniemozliwilby mu rozwoj i problemy zaczely by sie przy
jego wycofywaniu, bo zmniejszanie dawek moze rzeczywiscie wywolac padaczke.
Zapytalam tylko p. dr czy swoje dziecko tez by tak chetnie "leczyla" tym
specyfikiem przy niepewnej diagnozie, na co oczywiscie odpowiedzi nie
otrzymalam. W trakcie pobytu wyszlam na 1 dobowa przepustke, w trakcie
ktorej spedzilam jakies 20 godzin na poszukiwaniu przyczyn takich objawow,
jakie mial moj syn. Ukierunkowalam sie troche stwierdzeniem jednej z
lekarek, ktore padlo przy przyjmowaniu nas do szpitala - wspomniala cos o
refluksie, jednak badania w tym kierunku szpital nie zrobil. Znalazlam tzw.
zespół Sandifera - w wyniku refluksu dziecko ma tiki do zludzenia
przypominajace padaczke i tego sie uczepilam jak rzep psiego ogona.
Poszlam prywatnie do neurologa, ktora po obejrzeniu video z nagranymi tikami
i zbadaniu dziecka padaczke wykluczyla... Stwierdzila, ze jej to wyglada na
zespol... Sandifera, ale trzeba zrobic 24 godzinna ph-metrie. Nie musze
wspominac jak mi kamien spadl z serca i jak sie poryczalam w tym gabinecie..
Pani dr na wiesc o tym, ze dziecku chcieli podawac tegretol zazadala
nazwiska lekarza, ktory to zaproponowal i stwierdzila, ze ta lekarka powinna
stracic prawa do wykonywania zawodu, skoro nie wie tak podstawowej rzeczy,
ze EEG u dziecka ponizej roku zycia jest zawsze nieprawidlowe - jest to stan
fizjologiczny, poniewaz brak oslonek mielinowych, czy cos a la - po prostu
koncowki nerwow nie sa jeszcze rozwiniete. Ph-metria oczywiscie wykazala
koszmarny refluks...
A jednak sie rozpisalam...
Druga przyczyna - musialam poslac dziecie do zlobka w wieku 8 miesiecy.
Efekt byl taki, ze w zlobku byl kazdego miesiaca przez max tydzien, potem
choroba, leki, antybiotyk (ja 3 tyg. na opiece) i tak w kolko przez kolejne
8 miesiecy. Jak mial poltorej roku, byl juz po 8 roznych antybiotykach
miesiac w miesiac i mial zrujnowana odpornosc. Slepo wierzylam lekarce
"starej daty" (nawet sie cieszylam, ze do niej chodzimy, bo przeciez
doswiadczona) i podawalam te antybiotyki. Bylo coraz gorzej. W koncu
trafilam na jakas lekarke na dyzurze, ktora zapisala mlodziezy same
"dziwactwa", a jak sie dowiedziala o comiesiecznej kuracji antybiotykowej,
zapytala mnie tylko czy ja chce dziecko uzdrowic czy zabic... Po tych
dziwactwach pierwszy raz mi dziecko wyzdrowialo bez antybiotyku. Byly to
leki homeopatyczne, jednak w homeopatie nie wierze, mysle, ze zadzialaly
domowe "babcine" sposoby i czas.
Te 2 sytuacje otworzyly mi oczy i uswiadomily, ze lekarze sie myla - w
najlepszym przypadku - a najczesciej po prostu jada standardami. Nie
aktualizuja swojej wiedzy, nie sledza badan, ktore przeciez obalaja od lat
pokutujace teorie (np. "zdrowa" margaryna i "cholesterolowe" jajka).
Od mniej wiecej roku uzywam witaminy C - czystej, laboratoryjnej, nie tej
naturalnej np. z aceroli, o kosmicznej cenie. O jej dzialaniu nie
dowiedzialam sie od lekarza. Dlaczego, skoro potrafi "zdusic" infekcje w
zarodku ? Potwierdzone - i na mnie i na moim dziecku. Malo tego, kiedy
pytalam lekarzy (rozmaitych) o wit. C, zazwyczaj machali reka ze
stwierdzeniem "pewnie nie zaszkodzi", ale zaden z nich nie mial pojecia jak
ja stosowac, jakie dawki, jak czesto i na co tak naprawde pomaga. Dla mnie
to zgroza, bo tzw. raport Klennera, czyli kliniczne (nie teoretyczne)
zastosowanie wit. C w leczeniu najciezszych chorob (m. in. "nieuleczalnego"
polio) jest znany od lat 60-tych ubieglego wieku...
Opisalam sie, a mialo byc w skrocie.. sorry, mam nadzieje, ze nie
zanudzilam. Moja konkluzja jest taka: jak nie masz lekarza, ktory ciagle sie
doskonali w swoim zawodzie, to lecz sie sam :)


>> Dodam, ze dzieki tej Pani doktor juz trzeci raz moje dziecię wyszlo z
>> choroby bez antybiotyku, co przy poprzedniej lekarce ("starej daty")
>> byloby wykluczone.
>
> Czyli to nie monstrualne ilości kwasu askorbinowego pomogły, tylko młoda
> pani doktor?

Mloda Pani doktor niczego nie gwarantuje. Musi byc Pani doktor, ktorej sie
chce caly czas zdobywac wiedze, bo nauka raz zdobyta sie dezaktualizuje.
Monstrualne dawki wit. C organizm przyjmuje tylko w kroplowce. Normalnie,
czyli "ustyma" mozna wchlonac niewiele, bo nadmiar jest natychmiast wydalany
w sposob brutalny :)
Ale to "niewiele" to i tak monstrualna dawka w porownaniu do rzekomego
dziennego zapotrzebowania.
>
>> Znam tez ortopedę, ktora wie co to jest wit. K2 i nawet ją zaleca :) I to
>> by bylo na tyle, jesli chodzi o lekarzy, ktorzy naprawde chca leczyc.
>
> Super. I takich dobrych lekarzy należy się trzymać.

I to jest wlasnie lekarka, ktora nie spoczela na laurach (a moglaby, bo
pacjentow ma tylu, ze na wizyte czeka sie prawie rok).
Jej przyklad to najlepsza odpowiedz na Twoje pytanie z poczatku posta :)

Pozdrawiam
@