On Thu, 11 Dec 2003 20:23:12 +0100, Wojtek wrote:

> Umownie okresla sie tak stan gdy pierwszy napad padaczkowy wystapil u osoby
> dojrzalej, czesc autorow wymienia granice powyzej 21 r.z., inni powyzej 30
> r.z.

Jeśli przyjąć, że padaczka późna, to padaczka 'nie dziecięca', to
zasadzniczo wszystkie postaci padaczki po okresie dojrzewania należało
by określać mianem 'późnej'.
Z tego co pamiętam w znanych mi podręcznikach autorzy unikają takiego
terminu; na przykład Victor i Adams podają podział na kilka grup
zależnie od wieku. Medline pod hasłem 'late onset epilepsy' wyrzuca
prace (z reguły z jednego hiszpańskiego ośrodka), w których granicę
konsekwentnie ustala się na 25 roku życia, ale inni takiej granicy nie
wymieniają (w abstrakcie rzecz jasna), a piszą o 'elderly patienst', co
raczej nie sugeruje 25-latka (Hildick-Smith M. Late-onset epilepsy.Br J
Clin Pract. 1994 Mar-Apr;48(2):87-90), albo o kobiecie 67-letniej
(Gutowski NJ, Murphy RP. Late onset epilepsy in undiagnosed tuberous
sclerosis. Postgrad Med J. 1992 Dec;68(806):970-1). Inni autorzy zamiast
sformułowania 'padaczka późna' używają bardziej konkretnego określenia
'padaczka wieku dorosłego', co nie pozostawia wątpliwości (granica z
reguły ustalona na 20 rż).

Rzeczywiście trochę przesadziłem z tym 50 rokiem życia. Nie ulega
wątpliwości fakt, że częstotliwość występowania napadów padaczkowych
wzrasta z wiekiem i najwyższa jest po 70 roku życia (co IMO zrozumiałe).
Nie mam jednak zamiaru wdawać się jednak w akademickie dyskusje (bo i po
co) i chętnie przytaknę Koledze:) Podtrzymuję jednak swoją tezę, że
główną różnicą miedzy padaczkami 'wczesnymi' a 'późnymi' jest większy
udział wśród nich drgawek objawowych.

m.
--
Pozdrawiam,
Marek Bieniek (mbieniek na onet pl)
Umieranie człowieka jest większym problemem dla osób pozostających
przy życiu, niż dla niego samego. /Tomasz Mann/