Użytkownik "Aicha" napisał w wiadomości:

>> Jak dla mnie - relacja z kolejnych czynności to jeszcze nie jest
>> opowiadanie.

> - Zawsze jak będziemy w środku, musimy chować nasz trap. Ludzi tu jak
> widzisz nie ma zbyt wielu, ale lepiej, żeby nikomu nie przyszło do
> głowy nam przeszkadzać.
> Otwieramy wielkim kluczem drzwi i wchodzimy do środka. Teraz już wiem,
> skąd się wzięła nazwa obserwatorium. W szafce nad kominkiem,
> znajdującym się na wprost drzwi, rząd książek i atlasów, kilka
> lornetek różnej wielkości i mocy, a na ścianach mnóstwo fotogramów.
> Portrety pojedynczych ptaków, zdjęcia całych stad, gniazd z jajami,
> piskląt... Kilka nastrojowych pejzaży...
> - A teraz popatrz tutaj - Mateusz podchodzi do pochyłej ściany,
> przekręca jakiś rygiel i naciska jedną z desek. Uchyla się ona do góry
> razem z kilkoma innymi ukazując wycinek tego, czym zachwycałam się po
> przyjeździe. Idealne miejsce do bezkrwawych łowów.
> - To jest genialne! - wyrywa mi się.
> - Uważaj, bo będę zazdrosny - uśmiecha się Mateusz.
> - O co? W pierwszej chwili myślałam, że Jacek zostanie z nami.
> - O ty łobuziaro! Mam po niego zadzwonić?
> - Nie, ty mi w zupełności wystarczysz. - odpowiadam i przytulam się do
> niego. Samotność we dwoje - tego zwykle nam brakuje... Już dawno nie
> mieliśmy okazji, by się sobą nacieszyć. Teraz nadszedł czas, by to
> zmienić, przynamniej na trochę. Wtuleni w siebie, milkniemy na dłuższą
> chwilę. Dziś nie musimy się nigdzie spieszyć.
>
> .....

> Widać, że pani profesor nie zadała sobie trudu, aby zapoznać się z
> omawianą lekturą. ;PPP

Ikselce chodzi o to, żeby był jakiś epilog a w nim jakaś refleksja lub
po prostu ślub.

--
pozdrawiam
michał