Dnia Wed, 6 May 2015 16:56:09 +0200, Chiron napisał(a):

> No ale został wybrany w pełni demokratycznie.

Oj oj...

"Od 1929 roku partia Hitlera Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei
(NSDAP) ? tj. Narodowo - Socjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza,
wspierana była finansowo przez pewną część niemieckich przedsiębiorców. W
latach 1924 ? 1928 rządy w Niemczech sprawowała koalicja złożona z trzech
partii: centrum, demokratów i partii ludowej. Jak wyglądały wówczas
preferencje polityczne Niemców, obrazują wyniki wyborów parlamentarnych w
grudniu 1924 roku: prawie 8 milionów Niemców poparło socjaldemokratów,
prawie 2 miliony - demokratów, 3 miliony ? ludowców i ponad 4 miliony ?
centrum. Dla porównania ? na narodowców głosowało wówczas nieco ponad 6
milionów Niemców, na nazistów ? tylko 1 milion, natomiast na komunistów ?
prawie 3 miliony. Cztery lata później naziści Hitlera uzyskali jeszcze
mniejsze poparcie (tylko 0,8 mln głosów). Decydujący moment w procesie
niszczenia demokracji w Niemczech Jednak po krachu na giełdzie nowojorskiej
w październiku 1929 roku nastąpił głęboki kryzys gospodarki niemieckiej,
skutkujący wzrostem niezadowolenia społecznego i zwiększeniem poparcia dla
radykalnych partii, takich jak NSDAP Hitlera czy partia komunistyczna.
Koalicja rządowa, złożona z socjaldemokratów, ludowców, demokratów i
centrum rozpadła się, a szef rządu Hermann Mueller podał się do dymisji w
marcu 1930 roku. Po nieudanej misji utworzenia nowego rządu, Reichstag
został rozwiązany, a na 14 września 1930 roku wyznaczono termin
wcześniejszych wyborów. W atmosferze terroru, zastraszenia, demonstracji
ulicznych organizowanych przez NSDAP i komunistów, partia Hitlera uzyskała
poparcie aż ponad 6 milionów wyborców (tj. ok. 18 proc.), co było wielkim
sukcesem nazistów w porównaniu z wynikiem z 1928 roku. NSDAP posługując się
hasłami o zabarwieniu nacjonalistycznym, antydemokratycznym i antysemickim
przesunęła się z 9 na 2 pozycję w Reichstagu. Najsilniejszą partią w
Niemczech, pozostali socjaldemokraci, których poparło 25 proc. wyborców. 13
proc. Niemców poparło zaś komunistów. Mimo sukcesu wyborczego radykalnych
partii, kanclerzem został ponownie polityk z centrum ? Heinrich Bruening.
Tymczasem kryzys ekonomiczny pogłębiał się coraz bardziej. We wrześniu 1931
roku w Niemczech zarejestrowanych było ok. 4 miliony bezrobotnych, zaś na
początku 1932 roku aż 6 milionów. 13 marca 1932 roku odbyły się wybory
prezydenckie. Z dotychczasowym prezydentem państwa Hindenburgiem
rywalizowało czterech polityków, wśród nich - Adolf Hitler. Mimo
olbrzymiego już wtedy kryzysu ekonomicznego wybory wygrał ponownie
Hindenburg. Zagłosowało na niego prawie 19 milionów Niemców. Hitlera
poparło ponad 13 milionów wyborców. Sukces Hindenburga przypisać należy
solidarności partii popierających system demokratyczny i obawiających się
rządów ekstremistów z NSDAP i partii komunistycznej. Wkrótce okazało się
jednak, że 84-letni Hindenburg nie był w stanie zagwarantować kontynuacji
sytemu demokratycznego w Niemczech. Wskutek politycznych intryg ludzi z
otoczenia prezydenta Hindenburga Bruening został zmuszony do rezygnacji ze
stanowiska kanclerza w maju 1932 roku. Wielu historyków uważa, iż był to
decydujący moment w procesie niszczenia demokracji w Niemczech. Nowym
kanclerzem został Franz von Papen ? polityk formalnie wywodzący się z
centrum. Jego rząd uzyskał nazwę ?gabinetu baronów? ze względu na znaczny w
nim udział arystokratów o prawicowych poglądach. Rząd von Papena był także
tolerowany przez socjaldemokratów. 31 lipca 1932 roku odbyły się kolejne
wybory do Reichstagu. Zakończyły się one sukcesem partii Hitlera, na którą
zagłosowało ponad 37 proc. wyborców. Dla porównania ? socjaldemokratów
poparło 24 proc., a komunistów ? 14 proc.. Von Papen musiał w takiej
sytuacji włączyć nazistów do swego rządu. Mimo to Hitler wystąpił przeciwko
niemu już we wrześniu 1932 roku i doprowadził do sytuacji, w której von
Papen utracił większość w Reichstagu. Kanclerzowi nie pozostało nic innego
jak rozwiązanie parlamentu i wyznaczenie terminu wcześniejszych wyborów na
6 listopada. Poparcie dla Hitlera spadło, a mimo to został kanclerzem Ku
zdumieniu wielu obserwatorów ówczesnej sceny politycznej w Niemczech (i
chyba samego Hitlera) okazało się, że popularność NSDAP spadła. Naziści
stracili prawie 2 miliony wyborców, uzyskując tym razem ok. 33 proc.
głosów. Zyskali natomiast komuniści, na których głosowało 17 proc.
wyborców. Wyróżniający się w otoczeniu Hindenburga jako wyjątkowy
intrygant, minister obrony w ?gabinecie baronów?, Schleicher, wymusił na
von Papenie rezygnację i sam został kanclerzem 3 grudnia 1932 roku. Jako że
bardziej obawiał się komunistów niż NSDAP, próbował namówić Hitlera do
udziału w swoim rządzie. Gdy jednak dostał ?kosza? od NSDAP, Hindenburg
chciał ponownie rozwiązać Reichstag. Do akcji wkroczył w tym momencie znowu
von Papen, któremu w końcu udało się porozumieć z partią Hitlera,
obawiającego się nowych wyborów ze względu na spadającą popularność NSDAP.
Jednak cena, jaką musiał zapłacić von Papen za poparcie nowego rządu przez
nazistów, była bardzo wysoka. Hitler został bowiem kanclerzem! Von Papen
wierzył, że uda mu się trzymać Hitlera w ryzach, jako że ministrowie,
wywodzący się z NSDAP, stanowili mniejszość w rządzie koalicyjnym, a sam
von Papen został wicekanclerzem. 30 stycznia 1933 roku rząd rozpoczął
pracę, a Adolf Hitler objął całkowicie legalnie ? co należy podkreślić ?
stanowisko kanclerza Niemiec. Trzeba jednak również zaznaczyć, iż nie
został on wybrany ?przez ogromną większość własnego społeczeństwa? ? jak
tego chcą niektórzy historycy. W nowym rządzie koalicyjnym naziści
otrzymali tylko 3 spośród 11 miejsc, a von Papen sam kontrolował całą
machinę administracyjną Niemiec.(...)

Czytaj wiecej:
http://www.wiadomosci24.pl/artykul/jak_hitler_napraw
de_doszedl_do_wladzy_40700.html"
--
XL
Kim jest ten fajny gość?
http://niepoprawni.pl/blog/1106/kim-jestes-bronislaw
ie-mario-komorowski
https://wzzw.wordpress.com/2014/02/17/bronislaw-komo
rowski-vel-szczynukowicz-archiwa-ipn-%E2%98%9A%E2%97
%99%E2%97%99%E2%97%99%E2%97%99-przeczytaj/
http://wolnemedia.net/polityka/tuz-przed-wyborami-lu
dzie-nic-nie-wiedza-o-komorowskim/
http://niezalezna.pl/57004-kim-jest-bronislaw-komoro
wski-4-lata-temu-zostal-wybrany-na-prezydenta