Dnia Wed, 6 May 2015 18:17:31 +0200, Chiron napisał(a):

> Użytkownik "Ikselka" <i...@g...pl> napisał w wiadomości
> news:14mbwoqxykskg.r2smm85xyr5y$.dlg@40tude.net...
>> Dnia Wed, 6 May 2015 16:56:09 +0200, Chiron napisał(a):
>>
>>> No ale został wybrany w pełni demokratycznie.
>>
>> Oj oj...
>>
>> "Od 1929 roku partia Hitlera Nationalsozialistische Deutsche
>> Arbeiterpartei
>> (NSDAP) ? tj. Narodowo - Socjalistyczna Niemiecka Partia Robotnicza,
>> wspierana była finansowo przez pewną część niemieckich przedsiębiorców. W
>> latach 1924 ? 1928 rządy w Niemczech sprawowała koalicja złożona z trzech
>> partii: centrum, demokratów i partii ludowej. Jak wyglądały wówczas
>> preferencje polityczne Niemców, obrazują wyniki wyborów parlamentarnych w
>> grudniu 1924 roku: prawie 8 milionów Niemców poparło socjaldemokratów,
>> prawie 2 miliony - demokratów, 3 miliony ? ludowców i ponad 4 miliony ?
>> centrum. Dla porównania ? na narodowców głosowało wówczas nieco ponad 6
>> milionów Niemców, na nazistów ? tylko 1 milion, natomiast na komunistów ?
>> prawie 3 miliony. Cztery lata później naziści Hitlera uzyskali jeszcze
>> mniejsze poparcie (tylko 0,8 mln głosów). Decydujący moment w procesie
>> niszczenia demokracji w Niemczech Jednak po krachu na giełdzie
>> nowojorskiej
>> w październiku 1929 roku nastąpił głęboki kryzys gospodarki niemieckiej,
>> skutkujący wzrostem niezadowolenia społecznego i zwiększeniem poparcia dla
>> radykalnych partii, takich jak NSDAP Hitlera czy partia komunistyczna.
>> Koalicja rządowa, złożona z socjaldemokratów, ludowców, demokratów i
>> centrum rozpadła się, a szef rządu Hermann Mueller podał się do dymisji w
>> marcu 1930 roku. Po nieudanej misji utworzenia nowego rządu, Reichstag
>> został rozwiązany, a na 14 września 1930 roku wyznaczono termin
>> wcześniejszych wyborów. W atmosferze terroru, zastraszenia, demonstracji
>> ulicznych organizowanych przez NSDAP i komunistów, partia Hitlera uzyskała
>> poparcie aż ponad 6 milionów wyborców (tj. ok. 18 proc.), co było wielkim
>> sukcesem nazistów w porównaniu z wynikiem z 1928 roku. NSDAP posługując
>> się
>> hasłami o zabarwieniu nacjonalistycznym, antydemokratycznym i antysemickim
>> przesunęła się z 9 na 2 pozycję w Reichstagu. Najsilniejszą partią w
>> Niemczech, pozostali socjaldemokraci, których poparło 25 proc. wyborców.
>> 13
>> proc. Niemców poparło zaś komunistów. Mimo sukcesu wyborczego radykalnych
>> partii, kanclerzem został ponownie polityk z centrum ? Heinrich Bruening.
>> Tymczasem kryzys ekonomiczny pogłębiał się coraz bardziej. We wrześniu
>> 1931
>> roku w Niemczech zarejestrowanych było ok. 4 miliony bezrobotnych, zaś na
>> początku 1932 roku aż 6 milionów. 13 marca 1932 roku odbyły się wybory
>> prezydenckie. Z dotychczasowym prezydentem państwa Hindenburgiem
>> rywalizowało czterech polityków, wśród nich - Adolf Hitler. Mimo
>> olbrzymiego już wtedy kryzysu ekonomicznego wybory wygrał ponownie
>> Hindenburg. Zagłosowało na niego prawie 19 milionów Niemców. Hitlera
>> poparło ponad 13 milionów wyborców. Sukces Hindenburga przypisać należy
>> solidarności partii popierających system demokratyczny i obawiających się
>> rządów ekstremistów z NSDAP i partii komunistycznej. Wkrótce okazało się
>> jednak, że 84-letni Hindenburg nie był w stanie zagwarantować kontynuacji
>> sytemu demokratycznego w Niemczech. Wskutek politycznych intryg ludzi z
>> otoczenia prezydenta Hindenburga Bruening został zmuszony do rezygnacji ze
>> stanowiska kanclerza w maju 1932 roku. Wielu historyków uważa, iż był to
>> decydujący moment w procesie niszczenia demokracji w Niemczech. Nowym
>> kanclerzem został Franz von Papen ? polityk formalnie wywodzący się z
>> centrum. Jego rząd uzyskał nazwę ?gabinetu baronów? ze względu na znaczny
>> w
>> nim udział arystokratów o prawicowych poglądach. Rząd von Papena był także
>> tolerowany przez socjaldemokratów. 31 lipca 1932 roku odbyły się kolejne
>> wybory do Reichstagu. Zakończyły się one sukcesem partii Hitlera, na którą
>> zagłosowało ponad 37 proc. wyborców. Dla porównania ? socjaldemokratów
>> poparło 24 proc., a komunistów ? 14 proc.. Von Papen musiał w takiej
>> sytuacji włączyć nazistów do swego rządu. Mimo to Hitler wystąpił
>> przeciwko
>> niemu już we wrześniu 1932 roku i doprowadził do sytuacji, w której von
>> Papen utracił większość w Reichstagu. Kanclerzowi nie pozostało nic innego
>> jak rozwiązanie parlamentu i wyznaczenie terminu wcześniejszych wyborów na
>> 6 listopada. Poparcie dla Hitlera spadło, a mimo to został kanclerzem Ku
>> zdumieniu wielu obserwatorów ówczesnej sceny politycznej w Niemczech (i
>> chyba samego Hitlera) okazało się, że popularność NSDAP spadła. Naziści
>> stracili prawie 2 miliony wyborców, uzyskując tym razem ok. 33 proc.
>> głosów. Zyskali natomiast komuniści, na których głosowało 17 proc.
>> wyborców. Wyróżniający się w otoczeniu Hindenburga jako wyjątkowy
>> intrygant, minister obrony w ?gabinecie baronów?, Schleicher, wymusił na
>> von Papenie rezygnację i sam został kanclerzem 3 grudnia 1932 roku. Jako
>> że
>> bardziej obawiał się komunistów niż NSDAP, próbował namówić Hitlera do
>> udziału w swoim rządzie. Gdy jednak dostał ?kosza? od NSDAP, Hindenburg
>> chciał ponownie rozwiązać Reichstag. Do akcji wkroczył w tym momencie
>> znowu
>> von Papen, któremu w końcu udało się porozumieć z partią Hitlera,
>> obawiającego się nowych wyborów ze względu na spadającą popularność NSDAP.
>> Jednak cena, jaką musiał zapłacić von Papen za poparcie nowego rządu przez
>> nazistów, była bardzo wysoka. Hitler został bowiem kanclerzem! Von Papen
>> wierzył, że uda mu się trzymać Hitlera w ryzach, jako że ministrowie,
>> wywodzący się z NSDAP, stanowili mniejszość w rządzie koalicyjnym, a sam
>> von Papen został wicekanclerzem. 30 stycznia 1933 roku rząd rozpoczął
>> pracę, a Adolf Hitler objął całkowicie legalnie ? co należy podkreślić ?
>> stanowisko kanclerza Niemiec. Trzeba jednak również zaznaczyć, iż nie
>> został on wybrany ?przez ogromną większość własnego społeczeństwa? ? jak
>> tego chcą niektórzy historycy. W nowym rządzie koalicyjnym naziści
>> otrzymali tylko 3 spośród 11 miejsc, a von Papen sam kontrolował całą
>> machinę administracyjną Niemiec.(...)
>>
>> Czytaj wiecej:
>> http://www.wiadomosci24.pl/artykul/jak_hitler_napraw
de_doszedl_do_wladzy_40700.html"
>
> W_pełni_demokratycznie. Nie oznacza to, że miał wtedy większość głosujących
> Niemców. Tak działały w pełni demokratyczne mechanizmy. Zauważ proszę, że u
> nas np przy pełnej demokracji

Pełnej demokracji??? U NAS???


> - ludzie głosują np na PO. Załóżmy, że nikt nie
> sfałszował wyboró. Jednak dalej okazuje się, że np Niesiołowski zostaje
> posłem. Człowiek, ktory nie zostałby przy innym systemie wyborczym (nie ma
> żadnego poparcia)- przy takim został. Ten system jest demokratyczny. Tak to
> działa.

Oj, oj! - j.w.

> "Demos" to nie większość. To (przynajmniej w teorii) rządy "demosa".
> Czyli- na danym terenie (demosie) rządzą wszyscy ci, którzy mają prawa
> wyborcze- przez głosowanie i delegację władzy.
>

Jest j.w. - Chironie, niestety.


--
XL
Kim jest ten fajny gość?
http://niepoprawni.pl/blog/1106/kim-jestes-bronislaw
ie-mario-komorowski
https://wzzw.wordpress.com/2014/02/17/bronislaw-komo
rowski-vel-szczynukowicz-archiwa-ipn-%E2%98%9A%E2%97
%99%E2%97%99%E2%97%99%E2%97%99-przeczytaj/
http://wolnemedia.net/polityka/tuz-przed-wyborami-lu
dzie-nic-nie-wiedza-o-komorowskim/
http://niezalezna.pl/57004-kim-jest-bronislaw-komoro
wski-4-lata-temu-zostal-wybrany-na-prezydenta