Masz absolutną rację; ja też widzę na świecie samych dupków. Dupek tu, dupek
tam... to staje się normą, a zatem teraz nienormalni są ci, którzy normalnie
powinni być normalni. Najgorsze jest to, że dupki nie wiedzą, że są dupkami,
i dlatego nie wiedzą, że my jesteśmy normalni, i że to my wiemy jak powinien
wyglądać świat.
Oczywiście takie teorie, jak ta powyżej, każdy musi wysnuwać sobie sam na
podstawie własnych doświadczeń. Nie mniej pojęcie 'dupka' wcale nie jest
pojęciem względnym - jeżeli ja nazywam kogoś dupkiem, to jest on dla mnie
'dupkiem', i nie interesuje mnie to, że dla kogoś innego, nie jest on takim
samym dupkiem, jak dla mnie; pojęcie 'dupka' jest względnym dla ludzkości,
ale nie dla pojedynczego człowieka.
Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie można z dupkami żyć w symbiozie,
gdyż to grozi staniem się samemu dupkiem. Można egzystować obok nich,
obserwując ich z ukrycia, i wyodrębniać sytuacje, w których pokazują swoje
słabe strony; każdy dupek ma swoje słabe strony, i trzeba je wychwytywać, a
potem wykorzystywać je w walce z dupkami. Ja tak robię.

pozdrawiam
Łukasz