MAG wrote:
> Ale w samotności i milczeniu dopóki nie dojdzie się powszechnie pożądanego
> stanu, tak?

W pewnym sensie tak. Trzeba zaczac od siebie, spojrzec na swiat
pozytywnie, przestac sie zamartwiac o sens zycia i zaczac czerpac z
niego pelnymi garsciami. Kiedy zacznie sie cos dziac znalezc przyjaciol,
zakochac sie, wyjechac wspolnie, odpoczac.

>>Ja tych omijam szerokim lukiem. Wole spotkac sie i porozmawiac z kims
>>usmiechnietym, pelnym energii i zadowolonym z zycia, a nie wiecznie
>>zadumanym i poszukujacym jego sensu.
>
>
> No to może jakbyś ich nie omijał, to byś wiedział, że filozofowanie nie jest
> tożsame z użalaniem się nad sobą i światem, nie wyklucza radości i całej
> reszty.

Wiem o tym, ale przerazaja mnie tacy ludzie. Zreszta znam siebie i wiem,
ze latwo dalbym sie wciagnac w takie rozwazania. Dlatego wole tego
uniknac i nie poszukiwac takich rzeczy - nie ma to dla mnie praktycznego
uzasadnienia, a z obserwacji wynika, ze tacy ludzie rzadko kiedy sa
zadowoleni z wlasnego zycia. Bo gdyby byli... nie mieliby na to czasu.

> Ja dla odmiany lubię rozmawiać z różnymi ludźmi i nie uciekam przed tymi,
> którzy aktualnie są mniej zadowoleni. Nie wydaje Ci się, że to ci właśnie
> bardziej potrzebują rozmowy i że taka rozmowa może być głębsza, może być
> czymś więcej niż rozrywką.

W jaki sposob glebsza? Coz takiego moze zaoferowac?

> To nie wybór. A przynajmniej nie mój. Mnie nie pozostaje nic innego jak
> pogodzić się z faktami, ze sobą.

W takim razie czyj? Moze moj? :) Jak najbardziej, ale w druga strone.
Swiadomie nie przejmuje sie takimi rzeczami, zycie jest zbyt krotkie, za
oknem swieci slonce, a mi zostalo jeszcze tylko 30 min pracy :)

> A co do dogadywania się... nie jest
> konieczne, by się w pełni rozumieć i jednakowe głosić poglądy, by się
> dogadać.

Przy pierwszej lepszej pogawedce pewnie nie mialoby to znaczenia. Przy
kolejnych mogloby skutkowac rozlanym piwem :)

--
_red ____ _ ____ ____ __ _